Siugowa&Bajka

Siugowa

Trochę późno tu piszę, wybaczcie.
Jestem Kaśka. Typowa Katarzyna ze wszystkimi jej wadami i zaletami. Jak twierdzi mąż, bardziej z wadami. Ale "Katarzyną trudno być, że tak powiem - Szekspir imię to obciążył jak ołowiem..." czy jakoś tak. Zodiakalna ryba.
Moja rodzina to mąż, synowie - 6 klasa podstawówki i 3 (po wakacjach) i od grudnia Bajka. Nie jestem więc już jedyną babą w stadzie.
Mam wredno-ciekawą pracę ankietera.
Lubię las. Lubię podbierać kanapki zrobione przez męża, który przezornie robi ich więcej. Lubię jazdę samochodem. I jeszcze masę innych rzeczy. Nie lubię kłamstwa.
Bajka nie jest naszym pierwszym 'małżeńskim" psem. Był piękny seter irlandzki wyciągnięty ze schroniska, mój kochany Ariel mix dalmatyńczyka, na trochę szczeniak suczka owczarka niemieckiego (przyprowadzony przez syna z podwórka- jak się okazało po dochodzeniu- został wyrzucony z domu gdy chłopaczek kupił go na giełdzie a rodzice się nie zgodzili na psa {znalazłam jej domek z ogródkiem- teraz jest na Śląsku}). A teraz jest Bajka. Trochę z przypadku akurat ona ale jest. I zostanie z nami na długo. Mam zresztą wrażenie, że jest z nami od dawna. Nie wyobrażam sobie życia bez Bajki, pomimo kłopotów jakie z nią mieliśmy. Smile

Siugowa bo jestem żoną Siugiego.
Jak coś jeszcze to pytać. Uśmiechy dla wszystkich i mizianka dla psiaków.

Edyta_Neo

Miło, że jesteś Very Happy

a że trochę później w "Who is who" nie ważne,szczerze... mnie tu do tej pory nie ma Rolling Eyes

Pozdrowionka dla rodzinki Very Happy

Karolcia

Witamy bardzo serdecznie! A może fotką się pochwalisz? Cool

Siugowa

Edyta_Neo - to proszę coś napisać!
Ja sama tu jestem bo Ewelina od Gulisia nie wiedziała jak mam na imię - dyplom dla Siugowej? A dla Kasi to inaczej.
Karolcia- troszkę się peniam - stara jestem. Embarassed

Karolcia

Siugowa

Problem w tym, że to ja robię zdjęcia. Zresztą zdjęcia domowe to Bajka, dzieci z Bajką, mąż z Bajką. W takiej kolejności. A jak przypadkiem już ja jestem to jakoś tak nietwarzowo. Ale co się odwlecze... Very Happy

Cavia Evi i Guliver

Witam serdecznie droga Katarzyno

miło mi że to my byliśmy prowodyrami wpisu

Siugowa

Witam i dziękuję. No bo to tak lepiej jak się troszkę o kimś wie.
Pozdrawiam.

kesse

no to miło mi Cie oficjalnie powitać Katarzyno Laughing

badz z nami jak najdłuzej

Sinead

Witam serdecznie Very Happy

Olinka

Witamy, witamy Laughing

Jaki ładny opis o sobie, rodzince i psiakach Very Happy

Podziwiam pracy, widać, że masz duuużo cierpliwości. Cool

Ja jakieś pół roku byłam ankieterem, no może troche dłużej ale zdecydowanie to nie praca dla mnie. Czasem jak bym mogła to skrzywdziłabym niektóre osoby Wink

Siugowa

Olinka, ja też mam czasem ochotę komuś nagadać (co najmniej) ale przecież nie mogę. Najbardziej mnie wnerwia jak mam do zrobienia jakiąś ankietę a ktoś mnie zwodzi (przyjedź pani jutro, jutro- teraz nie mogę- za 3 dni) A ja tak ciekam jak głupia, bo przecież zależy mi na realizacji. Ludzie nie liczą się z moim czasem i kosztami. Praca czasem jest niewdzięczna (wyzwiska, pogoda, ostre psy) ale i ciekawa. Nauczyłam się rozmawiać z ludźmi. Kiedyś w bloku obok suszyła się piękna czerwona narzuta na łóżko. Bez krępacji zadzwoniłam domofonem i spytałam się skąd i za ile taką mają. A kiedyś czegoś podobnego bym nie zrobiła. Czy mam dużo cierpliwości? jestem czasem popęda.

A ja myślałam że będziecie się pytać co się stało z poprzednimi psami Very Happy

Olinka

Co się stało z poprzednimi psami?? Laughing

Siugowa

Rozśmieszyłaś mnie. Very Happy

Miło.
Seter Ramzez - 3latek po 3 miesiącach pobytu w schronie. Biorąc psa ze schroniska nie zna się go i jego upodobań oraz wad. Bardzo źle znosił mojego małego wówczas synka i niestety oddaliśmy go dalekim znajomym. Sytuacje były b. groźne i w obawie o bezpieczeństwo dziecka byliśmy zmuszeni podjąć tą trudną decyzję. Bez bicia się przyznaje, że popełniliśmy błąd biorąc dorosłego psa. W schronie przecież nie znają czemu taki a taki pies został do nich przyprowadzony. Nie miałam sił walczyć o Ramzesa. Cieszę się tylko, że nie przebywa już w ciasnej klatce zaszczuty przez inne psy.
Ariel był wyciągnięty z budy ze wsi. Miał grzybicę i był prawie łysy. Bardziej szczurek niż pies. Wyleczony ale choroba co jakiś czas się odnawiała. Miał alergię na białko. I masę innych chorób. Nie wytrzymało serduszko. Bardzo mi go brakuje. Rozkleiłam się. Ale taką tęsknotę znają tylko Ci, którzy stracili psa.

AniaJ

Witaj Siugowa Smile

Bardzo dobrze rozumiem to że się rozkleiłaś i masz racje taka tęsknota jest tylko za psem bo to taki specyficzny rodzaj tęsknoty. Mój poprzedni pies też chorował na na różne cuda i w sumie nikt nie wiedzial co mu jest ogólnie chyba właśnie alergie i słabe serce, które w koncu nie wytrzymało. Co prawda był już w słusznym wieku ale wiemj że on poprostu był cały czas chory tak jak twój. Eh to dobrze że ludzie nie wsytdzą się rozklejać nad psami.
PS wiem że tu jest specjalny dział na takie rozklejanie ale chciałam napisać do Ciebie.