Golden bez rodowodu

Jerzy Włodarczyk

Jeszcze nic ale mam zamiar Smile

Sakar - Blanc de Blanc

kesse

cicho juz bo za duzo do przeniesienia bedzie!

monia&goldenki

Magda&Lucky

motylek · Wysłany: Nie 19:08, 21 Mar 2010 Temat postu:

Witam wszystkich bardzo serdecznie Smile

Od około dwóch tygodni jestem szczęśliwą właścicielką 8 miesięcznego goldenka Szamusia Smile

Szamuś nie ma rodowodu lecz jest po rodowodowych rodzicach. Jest piękny i nie mam wątpliwości co do tego, że jest moim wymarzonym pieskiem Smile

Szukając pieska od początku wiedziałam czego chcę, mianowicie chciałam zakupić rodowodego szczeniaczka w dodatku suczkę Smile

podczas tych moich poszukiwań, przeglądaniu stron internetowych zupełnie przypadkiem znalazłam ogłoszenie ze zdjęciem Szamusia. Zakochałam się w tych wielkich czarnych ślepiach od razu i już przestała liczyć się płeć wiek czy rodowód. Poprzednia właścicielka Szamcia sprzedawała go z powodu wyjazdu za granicę. Ponieważ jestem studentką moi rodzice odradzali mi wzięcie Szamcia, proponowali żeby jednak był to szczeniak, którego będę mogła sama wszystkiego nauczyć. Widząc moją miłość do tego psiura postanowli mi chociaż pomóc znaleźć mu dobry dom. Ponieważ mieszkają na wsi to właśnie tam znaleźli odpowiedzialnego Pana, który tak jak ja zakochał się w Szamciu i go wziął do siebie. Po dwóch dniach Szaman i ja nie mogliśmy się rozstać i tak ulegli moi rodzice i tak uległ jego drugi właściciel i tak moja miłość stała się moją miłością Smile

Mam teraz do Was wielką prośbę, potrzebuję rad co do wychowania mojego mężczyzny Smile

zastanawiam się czy mogę mu zmienić imię skoro już ma 8 miesięcy, czy nie jest na to za późno, czy nie jest za późno na naukę komend i tresurę? Druga sprawa to mieszkam w mieszkaniu w warszawie natomiast moi rodzice mieszkają 100 km od warszawy na wsi i czy nie namieszam mu w główce jeśli raz będzie ze mną w waw a raz z rodziną na wsi? i może to głupie pytanie ale niestety bardzo rzeczywistę, czy mogę zostawić go samego w mieszkaniu na kilka godzin jeśli przed tym go nakarmię i "wybiegam"? Smile

Duśka@Frida · Wysłany: Nie 19:18, 21 Mar 2010 Temat postu:

O Kochana... sporo rzeczy od nas chcesz Wink

Nie ma nic za darmo! Proponuję założyć temacik na who is who - napisać tym razem coś więcej o sobie, bo o Twojej miłości juz co nieco wiemy. Wink

A potem... wszystkie rady posypią się jak z rękawa... Laughing

A - jeszcze oczywiście galerię powinnaś uzupełnić, bo chcemy bliżej poznać Twego wybrańca. Fotki wrzucaj tu: http://www.goldenretriver.fora.pl/galeria,26/
To do pracy, szybciutko... Very Happy

Sinead · Wysłany: Nie 19:30, 21 Mar 2010 Temat postu:

8 miesięcy to jeszcze szczeniak Wink

Nigdy nie jest za późno na naukę Smile

kesse · Wysłany: Nie 21:56, 21 Mar 2010 Temat postu:

Na naukę nie jest NIGDY za późno , ale do tego trzeba odwiedzic dział "wychowanie" lub "szkolenie" - masa informacji i tam w konkretnych tematach możesz zadawać pytania Wink

Co do zostawania w domku, jesli masz mozliwosc to probuj zostawiac go najpierw na bardzo krotki czas, stopniowo go wydłuzajac, moja (jak i wiele pieskow) zostaje , przynajmniej na te 8 h pracy, sama.
Wybiegany rano piesek bez problemu zostaje w domku sam Wink

Shinigami · Wysłany: Pon 0:05, 22 Mar 2010 Temat postu:

I niekoniecznie psa trzeba karmić rano...

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Pon 0:39, 22 Mar 2010 Temat postu:

I imię też możesz mu zmienić ale będzie bardzo niedobrze jak będzie mieszkał trochę z Tobą a trochę z rodzicami. Powinien przecież ustabilizować sobie życie bo narazie jest ciskany to tu to tam Sad

motylek · Wysłany: Pon 18:49, 22 Mar 2010 Temat postu:

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Wto 3:00, 23 Mar 2010 Temat postu:

Duśka@Frida · Wysłany: Wto 10:23, 23 Mar 2010 Temat postu:

Jurku, pytania , które postawiłeś są bardzo ważne i dobrze, aby motylek sobie je przemyślał...
Ja widzę to tak: z tego, co przeczytałam wynika, że Szamuś już jest w "stadzie Motylka" i decyzja o jego zatrzymaniu już jest podjęta. Problem w tym, że Motylek chciał mieć pieska, zakochał się w Szamusiu, a teraz nie bardzo ma jak się nim zająć, bo studiuje. Tak więc uzgodniono, że to rodzice zostaną zobowiązani do opieki nad nim. W efekcie Motylek będzie widywał Szamusia od czasu do czasu (pewnie nie jest z tego zadowolony), a kiedy piesek przyzwyczai się do nowych właścicieli (w tej sytuacji głównie rodziców), Motylek będzie zabierał go na pobyty do W-wy.

Hm..., trochę to skomplikowane. Confused

Motylku, Szamuś powinien mieć swoje stałe miejsce na ziemi, swoją gromadkę i własne znane kąty. Psiakowi potrzeby jest dobry, stymulujący kontakt z człowiekiem i jeszcze parę innych rzeczy, o których napomknął Jerzy...
Zabieranie psa do W-wy na kilka dni jest rozwiązaniem, które zaspokaja głównie Twoje potrzeby - chęć kontaktu z psem. Skoro studiujesz, to chyba nie bardzo będziesz mogła poświęcać mu czas... (jednak nie wiemy jak wygląda Twój plan dnia, ile czasu uczysz się, jakie masz warunki mieszkaniowe... itd.)
A na wsi: czy jesteś pewna, że Twoim rodzicom wystarczy tej miłości i chęci do "fachowej opieki" (co by to miało znaczyć?) na kolejne lata życia Szamusia? Czy nie będą nim zwyczajnie zmęczeni po jakimś czasie? - czy Twoim rodzicom nie sprawi to kłopotu na dłuższą metę? Bo jeśli tak, to Szamuś będzie miał znowu kłopot. Confused

Jeżeli rodzice są gotowi oddać psiakowi swój czas, serce (i niekiedy pieniądze) bez limitów, to ok. Tobie chyba zostaje przyjeżdżać jak najczęściej do domu i kochać Kudłatego...

Przemyśl jeszcze wszystko, bo Szymusiowi nie można ciągle burzyć poczucia bezpieczeństwa... Wierz mi, rozumiem Twoje pragnienie posiadania psa... Wink

ale jeżeli naprawdę kochasz te zwierzaki, to pomyśl na chłodno, bez emocji - co będzie dla nich najlepsze?

Shinigami · Wysłany: Wto 12:57, 23 Mar 2010 Temat postu:

Pytasz czy 8 miesięcznego psa można czegoś jeszcze nauczyć? Owszem można ale do tego trzeba czasu, chęci i cierpliwości.

Jeżeli to ma być Twój pies musi być z Tobą, widzenia raz na jakiś czas nie sprawią że będzie to Twój pies. Pies nie rozumie kto jest jego właścicielem. Jeżeli przebywa głównie z rodzicami, oni go wyprowadzają, karmią itp. to oni dla niego stają się nr 1. Wycieczki do Warszawy, jasne czemu nie? Ale po co na jak długo i kto wtedy będzie z psem? Pies przyzwyczajony do Twoich rodziców ich domu, przywieziony do głośnej, ruchliwiej Warszawy moze się potwornie bać, bo spotka go tam masa sytuacji, rzeczy, zapachów, ludzi, dzwięków których na wsi nie ma. Większym problem jej to że nie będzie znał Twojego mieszkania więc będzie się tam bał zostać sam, bo nie będzie pewny co będzie dalej.
Piszesz, że dom psa jest tam gdzie jego właściciel...niekoniecznie. Dobrze to obrazują sytuacje przeprowadzek. Gdzie pies wprowadza się do nowego domu ze swoimi właścicielami, ale musi minąć jakiś czas żeby na nowo przyzwyczaił sie do miejsca, zaakceptował je, poczuł się w nim bezpiecznie i przeniósł do niego reguły i zachowania które panowały w poprzednim mieszkaniu. Takie wożenie psa w tą i na zad, szczególnie u psa którego świat już raz legł w gruzach jest dla niego krzywdzące i nie jasne.
Zastanów się czy Twoi rodzice będę mieli dość siły i czasu na spacery z tym psem, czy będą mieli czas siłę i chęci żeby my wyciągać każdego kleszcza, dobrze przed tymi stworzeniami zabezpieczać psa? Może to dziwne że o tym wspominam, ale mieszkając w mieście i borykając się z plagami kleszczy aż boje się pomyśleć ile togo jest na wsiach.Czy pies nie wyląduje przy budzie? W kojcu itp?