Golden bez rodowodu

katia

no tak, ale kupiłaś jednak po niehodowlanych rodzicach , więc nie jesteś do końca przeciwna.. ale nie ma co debatować, bo i tak większość z nas ma już goldena z rodowodem lub bez, się już tego zmienić nie da i każdy jest naszym oczkiem w głowie.

ewuha1

sandra

czego nie jestem pewna? bo jeśli chodzi o choroby itp. to wy też nie możecie być pewne Sad

katia

czego jesteś pewna ?!
tak, ale w przypadku psów z prawami hodowlanymi z reguły są one badane ( teraz już z tego co wiem wszystkie) i wystąpienie chorób dziedzicznych jest mniej możłiwe. A poza tym spisuje się umowę, w której hodowca zobowiązuje się do pokrycia kosztów leczenia w przypadku wystąpienia choroby dziedzicznej.

sandra

no rodzice luny byli badani itd. ale w zasadzie sie z wami zgadzam!

katia

trochę dziwni Ci hodowcy, na badania mieli pieniądze, a na zaliczenie trzech wystaw już nie..

figiel

Też chciałbym zabrać głos w dyskusji i przedstawić mój sposób patrzenia na te sprawy. Kupiłem dwa miesiące temu goldena (trochę przypadkowo zainspirowała mnie tą rasą żona, a po lekturze książki o goldenach zdecydowałem się) a przed kupnem zadawałem sobie pytanie co zrobić żeby nie popełnić błędu z zakupem. Dużo czytałem w książkach i internecie o problemach z zakupem psa i wydaje mi się że w związku z tym, oraz z odrobiną szczęścia dokonałem właściwego wyboru. Nie szukałem psa na wystawy, nie mam czasu na wystawową pielęgnację psa, szukałem po prostu przyjaciela. Dlatego pies rodowodowy a nierodowodowy byłby dla mnie bez różnicy. W internecie szukałem "hodowców" raczej okazyjnych czy jednorazowych, warunkiem była możliwość obejrzenia rodziców lub rodzica. Przy okazji mojego wyjazdu na narty okazało się jak duże jest "zapotrzebowanie" na goldeny. Dwa tygodnie wystarczyły aby wszyscy hodowcy z którymi wstępnie rozmawiałem pozbyli się szczeniąt! Trafiłem w końcu na ogłoszenie o szczeniętach goldena po rodowodowych rodzicach i po kilku rozmowach telefonicznych się zdecydowałem. Przekonało mnie to że ludzie ci posiadali tylko jedną sukę, rodowodową, (zaliczyła dwie wystawy) i cały miot szczeniąt trzymali w domu. Wybraliśmy szczeniaka który był najbardziej "żywy" i najciemniejszej maści, chociaż pomimo że matka była ciemna szczenięta (po ojcu) były bardzo jasne. Mój lokalny weterynarz potraktował mnie z początku bardzo ostro (byłem bez psa po raz pierwszy), wymyślając od mieszańców i generalnie w duchu wszystkich orędowników hasła r=r. Przy pierwszym szczepieniu oglądneła dokładnie psa, stwierdziła że to (jednak) golden i że ma ładny łeb. Po drugim szczepieniu nie pytana stwierdziła że "fuksneło się panu" i że będzie z niego piękny, duży pies. Państwo od których go kupowałem twierdzili że ojcem jest rodowodowy champion. Jeżeli faktycznie to prawda ( a wszystko wskazuje że tak jest) i biorąc pod uwagę że większość moich znajowych (niektórych nawet bardzo majętnych) posiada psy bez rodowodów, to tak na prawdę wielu posiadaczy psów rodowodowych sama jest odpowiedzialna za "produkcję" nierodowodowych szczeniaków. Moim zdaniem jest kwestia ceny. Jak jest wielu chętnych na psy określonej rasy, a mało kto jest w stanie wydać powyżej 1500zł (w końcu polskie społeczeństwo to nie krezusi) to trzeba zrobić tak żeby pies kosztował 700 zł. Więc jeżeli psa nie bada weterynarz, nie ponosi się kosztów wystaw i rejestracji w ZK to cena może być dużo niższa a zarobek ten sam. Za akcją r=r stoją na pewno ludzie którym rozwój określonych ras leży głęboko na sercu. Starają się polepszyć, udoskonalić rasę którą się zajmują i wydają na to duże pieniądze. I ja to rozumiem i doceniam i nie dziwię im się że propagują takie akcje jak r=r. Z drugiej strony jest wielu ludzi, miłośników psów (dla których pies to najbliższy przyjaciel, a nie obiekt wystawowy) i dla których poziom cenowy kilkuset złotych jest jeszcze akceptowalny, ale większy już nie. Dla tych ludzi jest rynek psów nierodowodowych i z moich obserwacji wynika że ma się świetnie i nie sądzę żeby coś mu zagrażało w przyszłości. Oczywiście jak w każdej dziedzinie można znaleźć naciągaczy ale i na to są sposoby, a przy pewnej staranności w ocenie "hodowcy" problemów nie ma. Idąc na spacem z moim "nowym kumplem" zaczepiła mnie pewna pani, chwaląc i wypytując się o psa opowiadziała że kupiła psa który nie okazał się goldenem i poprostu go odwiozła i dostała zwrot pieniędzy. Tak BTW nie ma spaceru żeby ktoś mnie nie zaczepił z powodu psa, "bo to taki ładny pies" (ten golden). Nawet o tym wcześniej nie myślałem.

mroziaczek

cieszę się że zabrałeś głos w tej ciężkiej dyskusji bo jest on bardzo ważny i wyważony

a w akcji r=r myślę że chodzi najbardziej o to żebyś teraz Ty mając psa "bez papierów" nie skusił się na jego rozmnażanie

a z wszystkim powyższym zgadzam się bardzo, bo ja mam z papierami ale co z tego jak hodowla to wielka fabryka goldków ..........................

Malutka:)

figiel

balbinka

Figiel piszesz, że to kwestia ceny... i ja się z Tobą zgadzam - tylko zawsze się wtedy zastanawiam dlaczego tak jest, że ludzie uważają, że 1500zł za psa to tak dużo? I dlaczego różnica dajmy na to 700zł ma tak ogromne znaczenie? przecież te 7 stówek to zaledwie koszt kilkumiesięcznego utrzymania psa wielkości goldena! I nie sądzę, żeby zasobność czyjegoś portfela miała tu większe znaczenie bo przecież większość Polaków nie ma oporów przed kupowaniem dóbr konsumpcyjnych i braniem kredytów na nowy samochód, telewizor, komputer i inne takie - często bardzo drogie rzeczy bez których można się obejść... ale 1500 za psa? zgroza! przecież to TYLKO pies Rolling Eyes

i powiem Ci jeszcze, że te opowieści o dwóch wystawach i ojcu championie to bardzo częste bajeczki wciskane przez "pseudohodowców" -- nazwijmy ich tak umownie chociaż pseudohodowlami są też dla mnie te o których pisała mroziaczek - osobom, które po raz pierwszy kupuja psa i nie zależy im na rodowodzie... Może w Twoim przypadku te opowieści to akurat prawda ale to przecież można łatwo sprawdzić Smile

pozdrawiam a Twojemu psiakowi życzę dużo zdrówka Smile

katia

figiel

balbinka te 1500 zł to takie minimum. Jak chcesz lepszy okaz to dorzuć jeszcze 1000 zł. Pieniądze są zawsze problemem, chyba że ktoś naprawdę dużo zarabia. Ja osobiście zarabiam bardzo dobrze, moja żona pracuje, ale mam parę osiemnastolatków które jednak muszą być na pierwszym miejscu, przed psem. Więc zawsze jest ten dylemat czy kupić sobie ładnego pieska z rodowodem za powiedzmy 2000zł czy zafundować dzieciom kurs prawa jazdy, czy też wakacyjny wyjazd za granicę. Łatwiej też dostać aprobatę żony (księgowej Laughing

) na kwotę 700 zł niż na przynajmniej dwa razy większą. Ci pseudohodowcy jak piszesz wychodzą temu naprzeciw i oferują psy w innym przedziale cenowym. Oczywiście można się czasami naciąć paskudnie (wczoraj rzucił się na mojego Figla pies którego właściciele nazywali labradorem, ale z pyskiem bulteriera i o nierównoważonej psychice), ale można też znaleźć całkiem fajnego pieska za umiarkowane pieniądze. Być może to co mi mówili o ojcu to bujda, ale sunia rodowód miała to fakt. To że mi nie podali danych ojca też nie dziwi, bo z tego co się orientuję takie krycie (na lewo) jest dla reproduktora nielegalne. Nie mam nic wspólnego z ZK i nie zamierzam mieć, więc to nie mój problem. Nie było by też dla mnie żadnym problemem jakby występowały jakieś odstępstwa od wzorca, sam nawet psa nie wybierałem, tylko córka kierując się kobiecą intuicją. Bardzo mnie jednak to cieszy że na co nie popatrzę u pieska jest tak jak w książce. Nawet grube łapy są w książce opisane jako atrybut psów wystawowych. A już najbardziej jestem zadowolony z jego "goldeniego" charakteru. Nie szczeka , czasem do mnie mruczy, warczy (żona mówi że gada), jak zobaczy wodę to od razu do niej wskakuje, położył mi się już raz na środku kałuży. Nie zamierzam go rozmnażać bo to przyjaciel, a nie pies zarobkowy. Mam jednak wrażenie że wielu hodowców często woli sprzedać psa bez rodowodu, aby nie zwiększać konkurencji niż z rodowodem i zwiększać podaż. Zupełnie szczerze mi to powiedział jeden z hodowców, mówiąc że ma sunię rodowodową z Czech i chce odrobić sobie poniesione nakłady. Na sam koniec tego "dużego głosu" chcę powiedzieć że jestem spokojny o przyszłość tej rasy i jej rozwój. Zawsze jest grono zagorzałych pasjonatów hodowli danej rasy którzy zrobią dla niej wszystko i nawet kosztem "niedojadania" psu zapewnią super warunki. Podziwiam takich ludzi, doskonale ich rozumiem, ale też tej pasji hodowlanej nie podzielam. Bo ja potrzebuję tylko przyjaciela Cool

.

figiel

balbinka