golden w samochodzie

Lapis

To może i mi coś poradzicie? Problem polega na tym, że Nobel dobrze znosi jazdę autem, ale ma ogromne opory przed samym momentem wsiadania. Trzeba go w samochodzie umieszczać ręcznie co jest dla mnie nie lada wyzwaniem. Podczas jazdy jest rozluźniony i zainteresowany tym, co dzieje się na zewnątrz. Nie wykazuje żadnych objawów stresu czy strachu, a te rozpoznaję dobrze, bo Nobel to typowy strachopies. Z racji tego, że moje auto jest 3-drzwiowe i umieszczenie sporego, opornego psa na tylnym siedzeniu przez niedużą mnie jest praktycznie niemożliwe, Nobel podróżuje w bagażniku (i zaraz pewnie posypią się gromy ...). Zachęty, smakołyki, zabawki wrzucane do środka, oswajanie z autem pozostawionym z otwartymi drzwiami i klapą bagażnika połączone z zabawą obok - nie działa nic.
Kiedy kupiłam psa samochodu nie miałam, pojawił się jak Nobel miał ok. 1,5 roku czyli jakieś 1,5 roku temu właśnie.
Nawet do weta latam na piechotę, by pies nie miał z samochodem złych skojarzeń ...
I nie wiem już jak go przekonać Sad

Jerzy Włodarczyk

BALDUR

Jest jeszcze inne wyjaśnienie. Nie był przyzwyczajony i dlatego obawia się samego wsiadania do wozu. Mój poprzedni pies tak samo reagował. Jechać jechał. Na początku, nie dość, że nie chciał wsiąść, to jeszcze popiskiwał i okazywał niezadowolenie, a nawet stwierdzałam, że lekki dyskomfort jak się hamowało czy skręcało, bo nie mógł być stabilny i utrzymać równowagi. Sądzę, że nie był zadowolony z takiej huśtawki Smile

Tata często tez musiał "pakować" go do samochodu, a był to spory klocek Wink

Niestety nie udało mi się go nauczyć jazdy samochodem, po prostu nie lubił tej zabawy. Wspomnę, że też uczyliśmy go jeździć autem jak wył w wieku ok 2 lat. Mnie się to wtedy nie udało. Może Tobie pójdzie lepiej Smile

Lapis

BALDUR

Ostatnia metoda, to taka wstrząsowa :/ Też sądzę, że wtedy by był przerażony, że auto zabrało mu pancię Sad

Ja bym się na taką nie odważyła.

Jerzy Włodarczyk

Lapis

Nie wiem czy się odważę. Znam swojego psiego tchórza i ryzyko pogłębienia lęku, ewentualnie pojawienia się kolejnego jest w tym przypadku spore.
Co nie znaczy, że zapieram się przed pomysłem zadnimi łapami Wink

Jerzy Włodarczyk

Mój przyjaciel tak zrobił ze swoją dziewczynką. Zawsze musieli ganiać ja po działce kiedy mieli wyjeżdżać. U swoich znajomych wsiedli, zamknęli drzwi i odjechali. Andzia natychmiast znalazła sie przy furtce ale koleżanka nie puszczała. Gdy odjechali około 200m puściła i mała pofrunęła. Od następnego dnia gdy zaczynali się pakować ona była pierwsza w pojeździe.

Moja dziewczynka nie chciała wsiadać do kajaka a kiedy wsiadła to chciała wysiąść. Kiedyś popłynęliśmy (na Wigrach) do Kamedułów i ją zostawiliśmy z rodziną na biwaku. Kiedy wracaliśmy wywąchała nas albo usłyszała bo wskoczyła do wody i wypłynęła nam na przeciw. Żona chciała ją wziąć do kajaka ale ja nie pozwoliłem i popłynęliśmy dalej. Spotkaliśmy się na brzegu. Przy następnym pakowaniu stała przy kajaku i na pierwsze "hop" była w środku, ułożyła się pomiędzy nogami żony i . . . . zasnęła Smile

Tak już było zawsze na każdym spływie

Lapis

Jurku, ale czy to są psy lękliwe? Inaczej ma się rzecz, gdy pies jest odważny i pewny siebie a inaczej gdy własnego cienia się boi. Nobel wciąż, po ponad 2 latach mojej pracy z nim, panicznie wręcz wciąż reaguje m.in. na parasole, ludzi w kapturach, motocykle, duże torby i walizki, odgłos pracującej wiertarki, dzieci na rolkach, śmieciarkę ... o burzy, fajerwerkach i przelatujących samolotach nie wspominając. Całkiem niedawno nad ranem była burza. Psa udało mi się wyciągnąć na siku dopiero około godz. 20! Strach był silniejszy od fizjologicznych potrzeb, prawie dobę nie siusiał!
I dlatego obawiam się spróbować tak jak radzisz.

Jerzy Włodarczyk

Magdo. Każdy ma swojego zająca i swoją żabę.
Moje baby tez maja lęki np ostatnio obszczekały zza mnie Laughing

sąsiadkę którą znają ale jechała na rowerze z parasolem. Kiedy pojawiają się na wsi raz w miesiącu kosze na śmieci przy drodze są obszczekiwane. Powrót do Warszawy rtównież się z tym wiąże.
Wszystko co nowe musi być zasygnalizowane i ja podchodząc pierwszy upewniam je, że jestem panem

i przy mnie są bezpieczne Smile

Na szczęście nie reagują na hałasy

Czy kontaktowałaś się z jakimś specjalistą Question

Lapis

Tak Jurku. Dzięki radom specjalisty udało się wyeliminować masę lęków Nobla. Jako szczenię bał się dosłownie wszystkiego, socjalizacja była u niego na poziomie zerowym. Ale u nas, na prowincji, specjalistów z prawdziwego zdarzenia jak na lekarstwo ... Sad

Akte_Angel

Magda przykro mi czytać że Nobel ma tyle lęku w sobie Sad

mam nadzieję że wkrótce uda Ci się pozbyć większości z nich - trzymam za to kciuki. Jeżeli chodzi o specjalistów to wiem że oni często oferują możliwość dojazdu do klienta - tylko fakt że to sporo kosztuje ale w końcu czego się nie robi dla pupila? Wink

może jak poszukasz w nieco dalszej okolicy to się okaże że ktoś dobry się znajdzie?