Pies trzymany w złych warunkach

kesse · Wysłany: Czw 22:09, 03 Mar 2011 Temat postu:

Aga odnieś się do tego jak to wygląda w Niemczech... tam się dało i udało...

Ale wiecie co najgorsze? Że wilu ludzi na wieść o złym traktowaniu zwierząt potrafi uronić łzę czy przytaknąć , że to złe, ale jeśli tylko zaistnieje sposobność rozmnożyć swojego psa "bo szczeniak pójdzie za 3 stówki" to się ani chwilę nie zastanowią co za tym idzie... że 3ecie pokolenie tych że psów może spędzić zycie w schronie , bo będą kolejnymi niepotrzebnymi kundlami.

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Czw 23:25, 03 Mar 2011 Temat postu:

kesse · Wysłany: Pią 0:29, 04 Mar 2011 Temat postu:

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Pią 0:48, 04 Mar 2011 Temat postu:

Aga&Luna · Wysłany: Pią 14:24, 04 Mar 2011 Temat postu:

przepraszam Jerzy, te zdanie mi umknęło. Wolałabym zostawić to bez komentarza bo to istna głupota, ale... Nie rozumiem dlaczego starsze osoby mają być pozbawione możliwości kochania, dbania itp o psa, tym bardziej, jeżeli druga polowka juz odeszla, to znaczy, że mają być skazane na samotnosc? Ludzie, bez przesadyzmu. Gdyby wprowadzili taki podatek miliony psow wyladowaloby na ulicy, nikt ze schroniska nie adoptowalby zadnego zwierzecia i efekt bylby inny niż zamierzony.

Magda&Lucky · Wysłany: Nie 11:32, 06 Mar 2011 Temat postu:

Rozmawiałam z policją. Dopóki pies nie jest bity, głodzony i nie fizycznego znęcania się nad nim to władze nic nie mogą zrobić. Pies nie musi mieć budy ani specjalnym wymiarów kojca... Poradzono mi skontaktować się ze strażą miejską, bo właściciel może dostać pouczenie...

Spróbuje sklecić jakąś sensowną wiadomość, porobić zdjęcia i napisać do TOZ'u. Może tak jak już była propozycja próbować go odkupić? Sama nie wiem...

Cookie Monster · Wysłany: Sob 13:44, 12 Mar 2011 Temat postu:

No ok, to po krótce o tym jak jest w Niemczech - do tej pory nie chciałam się do tego odnosić, bo doskonale wiem, że pierwszym argumentem ze strony forumowiczów będzie to, że Niemcy to kraj bogaty i że nijak się to nie ma do warunków polskich, bo w Polsce zarabia się mało. A jedno z drugim w tym przypadku nie ma nic wspólnego.
W Niemczech każda gmina samodzielnie ustala stawkę podatku - w mniejszych miejscowościach do kilku tysięcy mieszkańców podatek wynosi ok. 30-40 euro. W dużych miastach 100-120 euro rocznie. Za rasy psów uznawanych za agreswne opłata ta sięga ok. 160 euro rocznie. Takie zwierzęta muszą obowiązkowo uczestniczyć w specjalnych szkoleniach - lub zawsze nosić kaganiec. Jeśli posiadacz psa zostanie przyłapany na niepłaceniu podatków, czeka go kara w postaci 3000 euro. Za nieposprzatanie po swoim psie grozi kara grzywny do 500 euro. Za nieposiadanie torebk na odchody w razie kontroli grozi grzywna kilkudziesięciu euro. Podobnie za nieposiadanie znaczka przy obroży, poświadczającego zapłatę podatku. Opłaty są wysokie, kary jeszcze wyższe i bardzo dotkliwe. Ludzie narzekają na taki stan rzeczy, na forach prowadzone są intensywne dyskusje, pada wiele niepochlebnych sformułowań w stronę osób ustalających regionalne przepisy. Ale:
-Jak długo mieszkam w Niemczech nie widziałam tu bezpańskiego psa, albo psa biegającego luzem po ulicy bez obecności właściciela.
- Nie widziałam nigdy psa na łańcuchu przy budzie
- jak zobaczyłam jak wyglądają tutejsze schroniska, to aż mi się przykro zrobiło na myśl o warunkach w Polsce.
- troska o zwierzęta ze strony Państwa i świadomość zwykłych obywateli jest znacznie większa niż Polsce - jeśli ucieknie ci Pies (zakładając, że nie wpadł pod samochód, albo ktoś go nie ukradł) najlepiej od razu kieruj się do najbliższego schroniska, twój pies już tam czeka na ciebie - w czasie mistrzostw w piłce nożnej z powodu wystrzelanych fajerwerków rodzicom Wojtka uciekl pies - byli juz na skraju zwatpienia, bo nie chcieli wierzyc, że ktokolwiek, kto znalazł psa oddałby go pod opiekę odpowiednich władz, a jednak! Nie zapłacili za to ani centa.
- ogólnie przyjętą normą jest to, że właściciele mogą zabierać swoje psy np. do knajpek, restauracji, barów, galerii handlowych. Zasada ta opiera się na wzajemnym zaufaniu - nikt nie przyprowadza w takie miejsce brudnego, niewychowanego psa, który jeszcze nabrudzi.
-wszelkie akty okrucieństwa wobec zwierząt traktowane są z należną surowością. W przypadku np. zabitego Huskiego sprawca w Niemczech dostałby bezwzględnie trzy lata więzienia bez zawieszenie, 150 godzin robót na czyn społeczny i karę pieniężną. Współsprawcy wylądowali by w więzieniu na ok 1,5 roku bez zawieszenia. Takie kary są tu zasądzane w podobnych przypadkach. Jesli ktoś wejdzie na strony niemieckich organizacji chroniących praw zwierząt szybko zauważy, że obecnie w przeważająym stopniu koncentrują się one na pomaganiu męczonym zwierzętom z innych krajów: np. Rumunii. Wiosek - na własnym "podwórku" wszystko jest w miarę pod kontrolą. Niemcy coraz częściej adoptują psy z zagranicznych schronisk, bo mają świadomość, że w niemieckich schroniskach zwierzętom się krzywda nie dzieje - popularne jest tu choćby wyprowadzanie psiaków przez młodzież i miłośników psów poza teren schroniska, aby miały więcej ruchu i kontakt z czowiekiem. Wiele gmin dla osób adoptujących psy z niemieckich schronisk przyznaje ulgi podatkowe lub całkowite zwolnienie z obowiązku płacenia podatku!!!!

Wbrew pozorom Niemcy to skończone skąpiradła i zanim wydadzą choćby 1 euro pięć razy się zastanowią. Kwoty, które musza wydawać na podatek na psa tez są dla nich obciążające.Dlatego nikt nie nakłada sobie na garba więcej, niż jest w stanie udźwignąć, nawet jeśli nie jest zadwolony, że musi z pewnych rzeczy zrezygnować. Jakie są tego rezultaty dla zwierząt, opisałam powyżej.

Musze jeszcze odnieść się do wypowiedzi Jurka, który poczuł się osobiście dotknięty moją opinią. Przy okazji wielu spacerów z Cookim mogliśmy porozmawiać z osobami, które kochają psy, ale ze względu na rozmaite sytuacje nie mogą sobie na nie pozwolić - nie tylko ze względów finansowych. Osoby te bardzo ubolewały nad tym faktem, jednak wiedziały, że inna decyzja mogłaby tylko skrzywdzić zwierzę. I osoby takie świadomie, choć z bólem rezygnowały z posiadania czworonożnego przyjaciela. Opowiadałam kilka miesięcy temu, że z Wojtkiem zrobiliśmy akcję polegającą na odbieraniu od Niemców kocy i przyborów, które potem zawieźlismy do polskiego schroniska (tu kilka zdjęć [link widoczny dla zalogowanych]) - jedna pani, która obdarowała nas rozmaitymi przyborami, karmą, kocami, kosmetykami prawie płakała oddając nam to, bo wszystko to należało do jej ukochanej suczki, która zdechła jakiś czas temu - powiedziała, że bardzo by chciała kolejnego przyjaciela, że bardzo cierpi, ale nie będzie w stanie zagwarantować psu wystarczającej ilości czasu. Przekazując nam dary powiedziała, że ma nadzieję, że jakiś biedny piesek w polsce z tego skorzysta. Mało tego - napisała nawet list do polskiego schroniska, w którym opisała swoją smutną sytuację i wyrażała nadzieję, że dary zostaną właściwie spożytkowane. Ta pani nie myślała tylko o sobie i o swoich potrzebach, była świadoma odpowiedzialności, która wiąże się z posiadaniem psa. I tak samo zyczyłabym sobie dla Polski, aby każda osoba, świadoma swoich ograniczeń (zawodowych, fnansowych, zdrowotnych) nie była tak samolubna i nie brała na siebie dodatkowej odpowiedzialności w postaci psa, na którego ostatecznie i tak spadną wszelkie niedogodności wynikające z sytuacji. I ja nie mam tu na myśli wyłącznie sytuacji, gdzie ktoś ma psa od wielu lat i nagle przytrafia mu się choroba albo utrata pracy. To jest zawsze trudne, bez znaczenia na to, czy ma się wówczas na głowie podatek za psa, kredyt mieszkaniowy, czy utrzymywanie dzieci!

To tyle w ujęciu ogólnym. Nie chcę koncentrować się na jednostkowych sytuacjach, bo w wielomilionowym kraju, gdzie mieszka również wiele milionów psów i kotów inne przepisy moim zdaniem nie byłyby w stanie zagwarantować tym zwierzętom dobrych warunków bytowania. A co kto uważa za dobre warunki, to juz inna sprawa.

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Sob 14:48, 12 Mar 2011 Temat postu: