Psia przyjaźń i oddanie

emdżej

Pojawiały się tu czasem wyszperane w sieci historie o psim oddaniu. Ja postanowiłem dziś podzielić się z wami swoją opowieścią. W roku 2007 moje życie odmieniło się pewnej nocy, gdy targały mną potężne bóle brzucha. Wezwaliśmy karetkę, która zawiozła mnie do szpitala, gdzie postanowiono położyć mnie na oddziale chirurgicznym, z diagnozą wskazującą na atak wyrostka. Sprawa okazała się jednak znacznie poważniejsza niż podejrzewano, i po ciężkiej walce o życie wyszedłem do domu dopiero po upływie 5 tygodni. Niedługo potem koleżanka mamy przyjechała z Warszawy w odwiedziny. Przywiozła ze sobą prezent, na który złożyło się także parę innych koleżanek mamy. Ten prezent możecie oglądać w mojej galerii, a na imię ma Goldi. Miał on pełnić rolę przyjaciela pomagającego mi w ciężkim okresie w życiu. Nikt jednak nie sądził, że będzie się z tego zadania wywiązywał aż tak dobrze. Wnosił wiele radości i uśmiechu w moje życie. Ale prawdziwe przywiązanie pokazał rok później. Trafiłem wtedy do szpitala na 75 dni. Przez ten czas Goldi codziennie ze smutkiem zaglądał do mojego pokoju licząc, że mnie tam znajdzie. Gdy wróciłem jego radości było co niemiara. Wyczuwał jednak, że musi być ostrożny i wyjątkowo nie skakał po mnie z radości, ale witał się delikatnie, choć bardzo szczęśliwy. Miałem wtedy jeszcze paskudne rany, które piekielnie bolały przy zmianie opatrunku. Często wrzeszczałem wręcz z bólu. Wtedy to Goldi po raz kolejny okazał swoją miłość i przywiązanie. Gdy tylko słyszał mój krzyk, przybiegał do mnie, stawał obok łóżka i kładł mi głowę na ramieniu jakby chciał powiedzieć: "wszystko będzie dobrze". Trudno nie zgodzić się więc z tezą, że pies to najlepszy przyjaciel człowieka, skoro potrafi okazać tyle miłości.

monia&vero

Masz Mati wielkie szczęście mając takiego psa... był Ci pisany to pewne... wzruszyłam się Crying or Very sad

Jerzy Włodarczyk

MARIOLA-JACEK

Zgadzam się w 100% z autorem tego postu,bo ja mam i miałam tak nie raz z Arnim.Nawet jak zawsze przychodziłam do domu skakał cieszył się bardzo,pewnego dnia wychodząc z domu powiedziałam och piesku ,żebyś wiedział jak mi ciężko.Szłam wtedy na pogrzeb swojego kolegi w którym nawet się potajemnie kochałam w czasach szkolnych.Niestety nie mógł sie o tym dowiedzieć bo byłam za nieśmiała,nawet jak czasem miałam okazje nic mu nie powiedziałam Sad

Kiedy wróciłam z tego ostatniego pożegnania (był chory,zabił się schizofrenia)Weszłam cała zapłakana do domu,a Arni jakby wiedział,nie skakał cieszył się ,ale duuużo spokojniej,siedział koło mnie i lizał lizał łzy co na ogół nigdy nie liże twarzy.Przytulał się i dał mi wiele otuchy,męża nie było więc miałam jego na pocieszenie mojego najwierniejszego PRZYJACIELA Exclamation

a tu dżok kto chce może poczytać potem więcej ...
[link widoczny dla zalogowanych]

Jerzy Włodarczyk

monia&vero

Jerzy ja Cie proszę hahahahah

Dorota&Frodo

MARIOLA-JACEK

Ha ha ha dobre nie Very Happy

brzuszki was nie bolą?Pa Żeby były takie problemy to było by super na świecie Wink

Dorota&Frodo

Jerzy Włodarczyk

izolda

Wiesz co Mateusz ja się zgadzam z Tobą w całości- psy to nie tylko przyjaźń- to coś więcej Heart

Ja myślę,że te nasze psiaki to są jeszcze mądrzejsze niż my o nich myślimy i dużo więcej rozumieją niż nam się wydaje.

M!S!A

Ja również dwa dni temu przekonałam się, że moja narwana na co dzień sunia potrafi być subtelna i darzy mnie uczuciem Embarassed

Wróciłam wieczorem do domu niesamowicie przybita, płakać mi się chciało, totalne rozbicie. Jamajka położyła się koło mnie na łóżku i pozwoliła się do siebie przytulić i trwać tak póki nie ogarnął mnie swego rodzaju spokój. Normalnie nie pozwala na to- zaczyna się bawić, ruszać.
Strasznie mnie to rozczuliło bo na koniec jeszcze dostałam porządne całuski Smile

MARIOLA-JACEK

Bo nasze psiaczki to Kochane są i bez słów się dogadają Smile

Apropo Marylka tak na mnie czasem w szkole podstawowej mówili Very Happy

Fajnie pa