Problemy w samochodzie

Mosia

Chcę tylko żeby nauczyła się jeździć samochodem do wakacji. Ponieważ, jak pisałam wyżej, często wyjeżdżamy do tego bardzo daleko. A jeżeli chodzi o czas, to również już pisałam że mieszkamy ok 3 km od miasta i jeździmy z nią tam i z powrotem co zajmuje jakieś 15 minut ?( wliczając wszystkie postoje na światłach)

Więc w miarę możliwości będziemy z niż częściej jeździć samochodem Wink

fancia

bobek, dziekuję za rady! Będziemy wskakiwać "na sucho" do auta przed wypasionym spacerem- prosty sposób i mam nadzieje, że poskutkuje...
Z tym uspokajaniem psa - też nie pomyślałam, ze to może jeszcze "cementować" stres w aucie (zazwyczaj uspokajałam go... Sad

)
Pozdrawiam, fancia

bobek

Jerzy Włodarczyk

Ja zawsze teksty Ali, Ireny czy Doroty czytam z wielkim zainteresowaniem, żeby nie powiedzieć wypiekami na twarzy

I niestety często się okazuje, że moja wiedza o psach jest bliska 0 Embarassed

Nieliczne przypadki tak jak ten z problemami komunkacyjnymi akurat mam z głowy bo pewnie zupełnie przypadkiem Very Happy

rozwiązywałem go zgodnie z zasadami. I zupełnie nie odczuwam dosadności wypowiedzi forumowych Specjalistek bo być może, że jako inżynier cenię podkreślenie meritum sprawy nawet jeżeli nie mam w nim racji Laughing

plastelinka

nie wiem czy ktos juz radził na ten problem bo jest tu 20 stron i wszystkich tematów nie jestem w stanie przeczytać ale :
Co do pokrowca to nie widze innej mozliwosci, i tak go czesto czyszcze z błota i siersci.
Jezdzila zawsze na tylnym siedzeniu ale teraz zmienilismy auto na duzo wieksze i mamy zamiar nauczyc jazdy w duzym, wygodnym bagazniku
Ale to jest minimalnym problemem. Duzo wiekszym jest choroba lokomocyjna. I to koszmarna polaczona z ogromnym strachem. Ona tylko zobaczy samochod i zaczyna toczyc piane z pyska oraz wypuszczac ogromne ilosci sliny, ze w momencie jest cała mokra. Gdy auto przejedzie 2 km ma za sobą pierwsze wymioty. I tak dalej i tak dalej. Nie dajemy jej jesc przed jazdą, tylko po dlatego meczy sie potwornie nic z siebie nie wyrzucając. W zimie jeszcze nie jest tak zle bo raczej nigdzie nie jezdzimy (chyba ze weterynarz - tu kolejny koszmar nuki, ktora trzesac sie tak bardzo traci czasem przyczepnosc do podłoża Razz ) W lecie, na wiosne bardzo czesto z nia wyjezdzamy za miasto kilka razy w tygodniu i tu sie cyrki zaczynają. Nie ma na to zadnej rady? Wiem ze jak jechalismy nad morze dostala od weterynarza końską dawke leku ktory totalnie ja obezewładnil. Wnosilismy ja na kocu do samochody a nie byla w stanie podniesc powieki bylo to pierwszy i ostatni raz bo w zyciu nie chce juz takiego widoku doswiadczyc. Jezdzi wiec owinieta pod szyjką w pieluche co chwile je wycieram bo ze strachu "zapomina" i połykaniu śliny. Gdy zamierza sie otrzepac calą rodzinką jestesmy "ogluciali " Wink

Jazda samochodem powinna jej sie dobrze kojarzyć. Od malego jezdzimy z nia w same super miejsca, biega, bawi sie w wodzie, na lace, w lesie. Podczas jazdy traktujemy ją jak ksiezniczke. Bardzo lubi byc miziana wiec staram sie jak moge zeby jej umilic pobyt w aucie:( pies ma juz 4 lata, bardzo czesto jezdzimy autem i myslalam ze z tego wyrosnie ;(

Gocha2606

Przeczytaj temat od początku - Alina opisała, jak przyzwyczaić psa najpierw do samochodu, do wsiadania do auta a w końcu do samej jazdy.
Wy musicie się cofnąć do pierwszego etapu i odczulić lęk suczki przed obecnością auta,a potem przejść po kolei wszystko, o czym pisała Alina, a czego do tej pory najwyraźniej nie zrobiliście.

bobek

lussi

witam

wiem, że już dużo było opisywane, ale nie mam czasu szukać w stronach..
mam problem..
moja sunia ma za sobą okropną 1 jazdę samochodem..
to było tak, że hodowca odstawił od matki i wsadził do auta, wioząc ją w klatce samą z Nowego Tragu do Katowic (daleeko!!) nic jej nie było po przyjeździe..
to było 3 lata temu.
Problem tkwi w tym, że bardzo boi się ulicy i jazdy samochodem.. To objawia się tak, że kiedy idziemy na parking - ciągnie w drugą stronę, a jak już uda mi się ją wsadzić do auta, trzęsie się cała i chowa pod siedzeniem, po jakichś 30minutach jazdy, przestaje, ale dalej się chowa.. ona boi się tylko ruchu i odgłosów. Kiedy stajemy na światłach, podnosi się i wypatruje z okna, ale jak ruszamy, znowu to samo.. myślę, że to uraz z tej pierwszej jazdy... co mam z tym zrobić ? nie da jej się uspokoić, ani nic.. jak do niej mówię, jest gorzej, więc nie mówię nic, a ona chowa się pod moimi nogami i tak siedzi skulona. Aż niewiarygodne jak mała potrafi się stać...

kesse

Przede wszystkim powinnas zacząć od początku....
Czyli nie zaciagnac ja na parking i jakos wsadzic do auta.. 30 min w aucie jako zaciagnieta tam? to dla niej tragedia...

Od poczatku.. przyzwyczaj psiaka do parkingu, pokaz mu ze nie jest tam strasznie , czyli smaki zabawa.. to musi dziac sie stopniowo i na pewno nie osiagniesz tego w jedno popoludnie, niestety zepsuc cos jest łatwo, pozniej długo sie naprawia...
wiec po oswojeniu z parkingiem kiedy juz nie bedzie sie bała tam isc otwieramy auto, nie pchamy tam psa.... mozemy wsiac pokazac ze nic sie nie dzieje.. no i tak stopniowo.. piesek jest w autku tylko chwile....
co do jazdy tez poczatkowo musi to byc chwila.
Myślę tez ze dobrze jest zabierac psa autem np nad wode lub w jakies atrakcyjne miejsca aby to jej sie kojarzyło dobrze.

Jerzy Włodarczyk

Trampeczka

lussi

lussi

Jerzy Włodarczyk

lussi

dzięki ^^
spróbujemy zadziałać Smile

to jest problem.. np na spacerach, żeby przez drogę przejść ona szarpie.