Agresja a brak rodowodu - związek??

Sandra_88

Witam
Przymierzam się do kupna rodowodowego psiaka. Czytając jednak wątki w tym dziale, o agresji goldenków, mam wrażenie, że albo rasie "popsuł" się charakter przez nadmierną popularność i ogromną ilość hodowli, niekoniecznie nastawionych na niesamowite poprawianie wzorca i charakteru rasy, albo... Ludzie tu piszący w większości mają psy "goldenopodobne", bez papierów? Krótko mówiąc psy w nieznanymi dalszymi pokoleniami, a więc nie wiadomo z jakim temperamentem. Proszę, napiszcie czy słyszeliście wiele przypadków niepokojących zachowań/agresji u psów z prawdziwych hodowli z papierami? Sad

Czy większość osób tu udzielających się ma psy z rodowodem, czy też bez?

bajaderka123

Tak naprawdę rodowód ma niewiele wspólnego z agresją. Za agresję odpowiedzialne jest zachowanie nas - ludzi wobec psa. Jeżeli szczeniak już od pierwszych swoich dni będzie źle traktowany lub będzie mieć nikły kontakt z człowiekiem, potem też nie będzie słodko - może odpowiedzieć agresją. G
Golden nie jest z natury pluszową zabawką z anielską wieczną cierpliwością. To jest pies, ma zęby, i to w wielkiej paszczy. Pies duży, silny, masywny. Brak odpowiedniego wychowania, prowadzenia, postępowania = problemy z zachowaniem właczając w to agresję.
Już na tym forum było mówione, że dobrze by było aby pseudoznawcy psich ras przestali wypisywać bzdety typu - golden czy lab to taki słodki misiek, idealnie wpasowujący się w rodzinę najlepiej z małymi dziećmi, mądry sam z siebie, łagodny jak baranek i nie sprawiający żadnych problemów. Idealny jako pierwszy pies....

Edyta_Neo

Wiesz co bajaderko z mojego punktu widzenia najwięcej agresji pojawia się tam gdzie pies traktowany tak jak napisałaś jak przysłowiowy misiak pluszowy.
Tam gdzie jest mu pozwalane na dużo więcej jak być powinno.
Taki rozmemłany pies obojętne czy golden czy inna rasa wypieszczony wychuchany gdzie mu przysłowiowo każdy w "pysio" wchodzi,potrafi najbardziej okazać swoje białe zębiska.
Każdy pies potrzebuje kogoś w rodzaju przywódcy jeśli takiego nie znajdzie w miejscu w którym przebywa, sam nim się staje a wtedy i agresja się objawia.I nie ma to nic z brakiem rodowodu do czynienia.
Pomijając fakt że psy tej rasy to już nie to samo co ich przeznaczeniem należało być.

bajaderka123

Ja raczej miałam na myśli goldena traktowanego jako psa który jest mądry i naumiany już od urodzenia i nie trzeba go jakoś specjalnie wychowywać czy uczyć bo sam z siebie wszystko wie i potrafi

Edyta_Neo

alimak

Moja Luncia jest "goldenopodobna" a jest wręcz książkowym przykładem rasowego goldena jeśli chodzi o łagodność. Jest oazą spokoju, nie wie co to agresja, ale też nigdy nie była traktowana agresywnie. Jest mądra oczywiście, ale jeśli chodzi o bycie psem pracującym wymagałaby odpowiedniego szkolenia Smile

. Goldeny są brdzo inteligentne i dlatego wymagają szczególnej troski i wskazówek, bo inaczej nas zdominują. Jak Luna broi to mój mąż mówi,że zachowuje się tak, bo sama chciałaby być człowiekiem. A tak poważnie moim zdaniem jedyny właściwy sposób na goldena to nagroda, dla niej jest w stanie uczynić wszystko, a gdy postepuje źle to samotność, tego golden nie znosi. Biciem możemy wychować tylko psa agresywnego. Słaby punkt goldena to łakomstwo i lęk przed samtnością, a mocny to oczywiście łagodność i inteligencja. Dlatego trzeba to wykorzystać. Nasza Luna gdy źle sie zachowuje nie dostaje przekąski lub ma na chwile zamykane drzwi do naszego pokoju.Robimy to tle razy aż pojmie co źle robi. Ale najważniejze pies musi wiedzieć kto jest jego przewodnikiem, panem, trzeba mu pokazać, że jest w dużej mierze od nas zależny, inaczej może nas zdominować, Powodzenia Smile

Trampeczka

Shinigami

A mi się wydaje, że o to właśnie chodziło alimak, że bijąc psa wzbudzamy w nim agresję a nie, że agresywnego psa powinniśmy poskramiać w ten sposób.

Nie zgodzę się ze stwierdzeniem że wszystko da się załatwić smakołykami a samotność jest najgorsza dla goldenów.
Mój pies jest psem rodowodowym, z domowej hodowli tzn jedna suka miot (miot co 2 lata, w sumie były 3 mioty i chyba to tyle).
Czy ma problemy z agresją - nie. Miał natomiast problemy z pilnowaniem zasobów i nie chodziło o jedzenie w misce, ale np kiedy dostał nową zabawkę czy coś to żarcia to raczej nie był nastaniowy na oddawanie tego. W chwili obecnej nie ma już problemu z pilnowaniem zabawek przed ludźmi, chętnie je przynosi do zabawy sam. Z psami raczej nie chętnie dzieli się swoimi rzeczami i potrafi warknąć czy szczeknąć. Nie wiem,może zostane zganiona za takie zachowanie, ale tego go nie oduczę bo nie chcę. Mi to odpowiada. Nigdy nie rzuca się inne psy i nie prowokuje do walki, po prostu daje jasny komunikat, że sobie nie życzy czegoś. W kwestii jedzenia...jeśli dostaje coś w rodzaju surowych szyj indyczych itp, to po prostu idzie do siebie i to zjada i uważam że nikt tego psa nie musi wówczas ruszać. On mi do talerza się nie wpiernicza, więc ja jemu w paszczę też nie muszę kiedy je...Natomiast na dworze zdarzało mu się coś chłapnąć i nie ręka lądowała w gardle psa i nawet nie pomyślałam, że mógłby mi cokolwiek zrobić w takiej sytuacji.

Życie z psem moim zdaniem to ustalenie pewnych zasad a te zasady niekoniecznie w każdym domu muszą być jednakowe. Jednym pasuje jak pies po nich skacze innym nie i jedni muszą miętolić psa w każdej sytuacji inni nie

.

Wracając trochę do pytania: jedno to wychowanie, socjalizacja o którym pisano, ale geny również mają znaczenie. W niektórych przypadkach mimo teoretycznie i dobrego wychowania i genów z psem jest coś nie teges...bo trzeba pamiętać, że pies jak i człowiek może mieć zaburzenia psychiczne, które nie zawsze są podatne na terapię.

Jerzy Włodarczyk

Trampeczka

alimak

Ale rozpetała sie burza...

Po pierwsze nie piszę bzdur bo agresja rodzi agresie, po drugie miałam na myśli to, ze właśnie bicie niszczy psychikę psa, każdego zreszta. Nie popieram żadnej formy agresji. Dziwi mnie to, ze moje zdanie mogło być odczytane inaczej, może nie powinnam użyć słowa "wychowanie", gdyż ono mogło wzbudzić wątpliwości Confused

Czytałam trochę o rasie ("Golden Retriever"Joanna Milewska,"Psim zdaniem" Zofia Mrzewińska, troszkęw internecie),ale faktycznie moja odpowiedź opierała się na doświadczeniach z moją sunią. Żle zrobiłam przypisujac cechy mojego psa do gatunku, gdyż tak naprawde był to wpis czysto subiektywny zapędziłam się Embarassed

Luna jest taka, że nawet jak ją jakiś pies obszczekuje to się patrzy na niego jak na "Ufo" merda ogonem i zaprasza do zabawy. Myślę, że to jest efekt relacji jakie mamy w domu. Każy z nas ma swój sposób na wychowanie. Swój już przedstawiłam. Więc w drodze sprostowania. Nasza Luna jest łakoma (waży 28 kg.-nie dopuszczm do nadwagi) nie lubi samotności, w szafie jej nie zamykam, ale jak np. psoci się dziecku, zabiera jej zabawki, dostaje swoją a i tak zabiera córce zabawkę, za kare jest wypraszana z pokoju Zamykamy jej drzwi na 1 min. To jest dla niej chwila samotności i brak możliwości zabawy z nami. Jeśli chodzi o przekąski, to ćwiczenie poleceń. Niestety Luna lubi zjeść byle co na dworzu wręcz wszystko i dość często ćwiczymy z nią komende "nie rusz" i "do mnie". Gdy nie wykona polecenia nie dostaje przekąski. Mam nadzieję, ze rozwiałam wątpliwości Wink

Wracając do tematu postu:"Agresja a brak rodowodu-związek??" Uważam, że NIE MA ZWIAZKU AGRESJA U PSA Z BRAKIEM RODOWU.
Moim zdaniem Wpływ na agresję u psa może mieć złe jego wychowanie, agresja względem psa, rozpieszczanie, a nawet negatywne relacje w domu miedzy członkami rodziny. Geny mogą dawać pewne predyspozycje, ale nie koniecznie myślę, że to co się później z psem dzieje jest ważniejsze. Myślę, ze trzeba umieć wychwycić te "złe predyspozycje" i popracować nad nimi jak najwcześniej. I nie jest to opinia opierająca sie tylko na doświadczeniach z Luną. W całym swoim swoim życiu (licząc moje wczesne dziecństwo) mialam "pinczerka"Kajtka (uwielbiał "śpiewać" i "tańczyc" do muzyki wygrywanej na harmonijce),miałam mieszańca-Łatka, który lubił nam uciekać do bezdomnej panienki, "owczarka niemieckiego"-Karata - ( pochodził od rodziców z rodowodem-matka i ojciec byli psami policyjnymi, ale nigdy nie miał wyrabianego rodowodu), był psem opiekuńczym, no i teraz mamy "goldenkę" - "ciepła klucha" kochająca jeść, bawić się i miziać Wink

ZADEN Z TYCH PSÓW NIE PRZEJAWIAŁ AGRESJI

Pozdrawiam

abtar

Trampeczka

Kamila, zdanie jest tak sformułowane, że można odczytać je na dwa sposoby, ale już się wszystko wyjaśniło.

Wracając do tematu. Bardzo ważny jest wybór hodowli, w której szczeniaczki są socjalizowane z otaczającym światem. Jest to bardzo istotne, ponieważ zazwyczaj problemy pojawiają się z psami, które nie poznały różnych sytuacji w "dzieciństwie". I potem stają się zalęknione, strachliwe, a przy tym czasem agresywne, bo nie znając czegoś, bronią się tym co mają, czyli zębami. Tak więc socjalizacja, socjalizacja i jeszcze raz socjalizacja. Wink

bajaderka123

No ale nie zwalajmy wszystkiego na hodowlę. W hodowli nie pozna hałasu samochodów jadących ulicą, nie nauczy się korzystać z windy, nie pozna hałasu jakie robią drzwi od klatki schodowej, nie pozna co to jechać tramwajem/autobusem/pociągiem. Nie dowie sie co to jest gdy jakiś pijany pan MUSI pogłaskać na ulicy czy na klatce schodowej. Nie nauczy się kontaktów z różnymi - małymi i dużymi, pokojowymi, agresywnymi, obojetnymi psami. I tak można by wymieniać.
Zaryzykowałabym, że tylko maleńka część socjalizacji lezy po stronie hodowcy - lwia pozostaje nowemu włascicielowi. To on musi pokazać szczeniakowi świat - świat ludzi oraz nauczyć go żyć w tym świecie

Shinigami

Ja popieram przedmówcę i nie chcę tutaj ujednolicać. Bo nie każda hodowla zarejestrowana jest dobra, ale wg mnie ktoś kto rozmnaża zwierzęta bez rodowodów ma bardzo niską świadomość tego co dla psa jest dobre, więc chyba ze świecą by szukać takiej wspaniałej pseudohodowli która przejmowałaby się socjalizacją szczeniąt ...