Czy to dobry pomysł czy poczekać

molly12

Rafał fantastycznie to ujełeś/ ująłeś ? nigdy nie wiem jak to powinno być pisane Razz

kesse

Aga&Luna

ująć - ująłeś - ujęłaś.

molly12

dzięki wielkie za lekcje z polskiego Wink

asia_9

Trzeba pamietac ze 3 latek nie zajmie sie sam psem, tylko na Ciebie spadnie wiekszosc obowiazkow!!! Mimo wszystko polecam sama mam 2 letniego synka i wychowuje sie on razem z 10 mce goldenem., ale ta decyzje musisz dokladnie przemyslec!!!
A tu przedstawiam moje 2 urwisy
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Alexiel

Witam

ja kupiłam goldenka 4 miesięcznego 10 stycznia tego roku. Mam niespełna półtoraroczną córeczkę i wszystko dobrze się układa Smile

zgadzam się z przedmówczyniami, zależy na jakiego psiaczka się trafi, z jakim temperamentem. Mieszkam w mieszkaniu w bloku, 45 m2, 3 dorosłe osoby + 1,5 roczna córeczka i + 3 ( tak, 3) koty. Chodzimy z nim 5 razy na dzień. Ma zapewnioną odpowiednią ilość ruchu, biegamy z nim po łąkach, rzucamy patyczka i się grzecznie słucha.
Mój Rocky to idealny okaz małego łobuza, ale w miarę grzecznego. Mamy go prawie 2 miesiące a jedyne co zniszczył to: odrapał troszkę tapetę, jedną parę kapci zniszczył, kilka pluszaków pobrudził i... tyle Smile

Za każdym razem jak robi coś, czego nie tolerujemy, mówi mu się "nie" i on rozumie, przestaje natychmiast, chyba, że chodzi o zlizywanie jedzenia z podłogi, które spadło np ze stołu ;]
Golden Retrievery są mądrymi psami i rzeczywiście są dobre dla dzieci, ale:
1. To są duże psy. Mogą niechcący zrobić krzywdę dziecku, dlatego jak kupisz goldka to nigdy, ale to przenigdy nie zostawiaj samych psiaczka z córeczką.
2. Jak już wspomniano powyżej: pies to nie zabawka. Goldki uwielbiają gryźć po rękach, stopach, podgryzać w spodnie, kraść kapcie i buty i je ogryzać, reklamówki rozrywać, gonić się ze zwierzętami w domu ( jeśli masz w domku jeszcze innego zwierzaczka), ogryzać tapety, wskakiwać jak są oblepione błotem na łóżko itp Smile

.
3. Twoja córcia jest wg mnie troszke za mała, by kupić "jej" psa. Chodzi mi o to, że i tak wszystkie obowiązki, razem z wychowaniem i szkoleniem, karmieniem i sprzątaniem po nim, spadną na Ciebie Smile

No, ale miałaś pieska, więc wiesz o tym. Przemyśl to dobrze Smile

Ja nie żałuję, że kupiłam mojego Rockyego - Julcia go uwielbia Smile

razem broją i potem uciekają, Rockyemu zdarza się troszę za szybku uciec i przewrócić Julkę, ale to sporadycznie Smile

Tak to się świetnie dogadują Smile

Pozdrawiam i przepraszam że TYLE napisałam ;]

kesse

Emilia nie żeby Cię zniechcać , ale masz go dopiero 2 miesiące. Prawdziwy okres buntu i próby przyjdzie dopiero za kilka miesięcy, póki co to słodki szczeniol wpatrzony w Was jak w obraz i ewentualnie, jak to szczeniol coś poniszczy.
Mimo wszystko teraz macie czas na wychowanie, im wicej zrobisz teraz tym mniej nerwów później. No i nie zapominaj ze teraz to on waży kilka kg, ale za kilka miesiecy to bedzie kilkadziesiąt kg.

Alexiel

kesse:

masz rację, mam go dopiero 2 miesiące, jeszcze wiele przed nami. Mieliśmy przedtem psa, musieliśmy go neistety uspać, bo stał się agresywny i miał ogromnie prolbemy z psychiką, miał 12 lat.
Wiem, że dopiero się zacznie, ale nie boję się tego:) Uczę go prawidłowego zachowania, wiem, że nauka nie trwa tydzień, czy dwa, ale nie zniechęca mnie to:) nawet jeszcze bardziej mobilizuje do pracy:)
Mój mały waży już 27 kg, we wtorek tj. 1 marca skończy pół roku:) czasem ciągnie na spacerach, ale uczę go metodą drzewka i póki co działa Smile

będę go uczyć aż się nauczy:) dziękuję za "ostrzeżenia" i rady:) ale wiem co będzie:) nie pierwszy raz mam małego ( w sensie młodego) zwierzaka w domu:) pozdrawiam:)

kesse

Skoro nie pierwszy mały zwierz to mam nadzieję , że ten nie zakończy żywota na uśpieniu z powodu agresji, bo takowa to się raczej z nieba nie bierze.

Dorota&Frodo

Alexiel

Kesse i Dorota: macie racje. Napisze coś.
Mieszkam tu, Bytomiu od 2 lat. Mieszkam u męża i teściowej. Ten uśpiony pies był ich. Za swojego mogłam go uważać odkąd się wprowadziłam, więc proszę nie zwalać na mnie winy. Macie racje, to były błędy w wychowaniu. Wszyscy to tu wiemy.
Pies miał 12 lat, od urodzenia córki mojej stawał się coraz bardziej agresywny i "niezdolny" do przebywania z dzieckiem. Myślicie, że chcieliśmy go uspać? Próbowaliśmy różnych metod. Jak córa się urodziła, robiliśmy tak by nie czuł się zazdrosny, tak jak było napisane w książkach o psach. Niestety. Ugryzł jeden raz, drugi, tzreci do krwi.
W tej chwili nie stać nas na szkolenie. Jak tylko uzbieramy pieniążki to wybieramy się do Tarnowskich Gór do Wesołej Łapki na szkolenie, bo macie racje: nie chcę by sytuacja się powtórzyła.
Narazie uczę go kilku komend, po kolei. Umie już "siad", "chodź" i "łapa". Wie co to znaczy "nie" i "zostaw". Czasem się słucha, czasem nie. Ale pracuję nad tym. Spędzam z nim dużo czasu na spacerach, by było mu dobrze, by był szczęśliwy ale jednocześnie dobrze ułożony.
W WŁ są chyba 2 warianty szkolenia: podstawowy i zaawansowany. Zamierzamy oba skończyć. I zrobię wszystko, by tak się stało. Mam swojego psa i jestem za niego odpowiedzialna, w związku z czym muszę sprawić by był szczęśliwym, pogodnym i ułożonym psem.
Myślicie, że kupiłam go bo miałam taki kaprys? Że kupuje zwierzęta, jak raz ugryzą to usypiam i znów?
W domu rodzinnym miałam psy, koty, króliki i inne zwierzęta. Wiem co to znaczy opieka nad pupilem. Nie róbcie ze mnie nieodpowiedzialnej baby, co nie ma serca i usypia zwierzęta, co nie potrafi się odpowiednio zwierzątkiem zająć.
Pozdrawiam.

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Nie 1:53, 06 Mar 2011 Temat postu: