Duffel-nauka przywoływania na spacerach

Daraka83

No czytam ,czytam ...

widze że mam problem ale ze sobą Twisted Evil

pojechano po mnie ostro ... Crying or Very sad

chyba trzeba brać sie do pracy, skoro źle pisze, ale książek nie nawidzę i jak ktoś poda artykuły w necie lub filmiki to przegryze ale nie książki - jakoś mam ciarki do nich i nie mam tyle czasu w domu Very Happy

Jak dotąd jestem zadowolony z tego jak suni sie zachowuje i co udało się mi ją nauczyć, oczywiście wiem że czeka nas jeszcze wiele pracy. Ogólnie całe zycie jest wielką nauką Exclamation

nie tylko 2 lata.

kesse

Ja tez ZAWSZE czytam....
i zawsze postrzegam psa jako psa... który nie analizuje i nie ma wewnetrznych rozwazan i przemyslen. Nawet jak chlapne do męża "o Kessie poszła sobie- obrazila sie" to tak naprawde nie wierze w znaczenie tych slow bo pies przeciez sie nie obraza Smile

Staram sie wspolzyc z psem tak aby go rozumiec.. aby nasze zycie bylo wspolne a nie tylko obok siebie Smile

kesse

bobek

indiana

Ewa&Duffel

indiana

Ewa&Duffel

Na forum o pozytywnym szkoleniu też jestem i przeczytałam chyba wszystkie tematy o przywoływaniu, więc się zastanawiam, czy jest sens kupować tą książkę, ale w sumie książeczka jest tania, więc może kupię Smile

daaga

Ja własnie na podstawie tej książki uczyłam Tekille przywoływania, i powiem że jest naprawdę dobra, tylko że ja nie miałam wcześniej pojęcia o przywoływaniu i dla mnie była że tak powiem zbawieniem Wink

ale z tego co czytam to Ty ćwiczysz podobnie jak tam jest opisywane więc nie wiem czy jest konieczność zakupu Wink

ale fakt tania i jest myślę że zawsze można do niej sięgnąć jak ma sie jakieś wątpliwości Wink

Ewa&Duffel

Skrobnę parę słów o tym, jak to było dzisiaj. Długa linka okazała się bardzo wygodna w użytkowaniu. Duffel przybiegał praktycznie na każde zawołanie, tylko raz wyrwał do jakiegoś psa i nie zareagował. Zabawka jest świetna

Nawet ją wolał bardziej niż smakołyka, ale bawiłam się z nim tylko przez chwilę, w nagrodę

Później cały czas chciał się nią bawić, ale powiedziałam "Puść", więc puścił, dostał smaka w nagrodę a ja powiedziałam "koniec" i schowałam sznur.

bobek

Ewa&Duffel

Może troszkę źle to opisałam. Otóż nie było tak, że jak puścił, to od razu zabrałam zabawkę. Parę razy mówiłam puść, i po wykonaniu polecenia z powrotem zaczęłam się z nim bawić. Dopiero po jakimś czasie powiedziałam takie ostateczne "puść, koniec" i po nim dostał smaka.

bobek

Ewa&Duffel

No to super, że dobrze robię.
bardzo dziękuję za porady Smile

Siugowa

Pies nie myśli perspektywicznie , nie planuje , nie analizuje , nic nie robi złośliwie , nie ma poczucia winy , nie obraża się .Bo jest psem a nie człowiekiem .Wszystko co robi jest wynikiem tu i teraz ,Kojarzy nasze dźwięki / słowa , komendy/ dobrze jeśli je odpowiednio nagradzamy źle jeśli nie potrafimy tego zrobić .Jego zachowanie , to nie jest docieranie co mówisz a odbiór twojego tonu który jest nie przyjemny i oznacza pana o kłopotliwym zapachu stresu .Dlatego wygląda jak by zrozumiał ale to nasz odbiór Pies czuje się źle

Tak Alinka napisała.
No dobrze, przyznam się że muszę jeszcze raz prześledzić wątek, jestem go ciekawa. Nie na temat jakby co napiszę odnośnie myślenia psa. Nie karcenia ale zgoła odwrotnie. Jak jestem z Bajką na spacerze i obiecam jej super dobrego smaka w domu za ładne zachowanie ona zawsze wie i pamięta o tym. Mówi o tym całą sobą i sama mnie prowadzi do słoja ze smakami. Niby jakim cudem jeśli nie myśli perspektywicznie? rozumie czy nie? Ciekawi mnie ta sprawa. Sprawdzone wielokrotnie i także przez syna. Hm?
Przepraszam Ewa, że tutaj piszę. Dla nas też fajniejszą formą nagrody na spacerach jest zabawa w przeciąganie niż smaki. Choć i tak w kieszeni zawsze coś jest dla psa.