Duffel-nauka przywoływania na spacerach

Ewa&Duffel

Matko, jaka jestem zdenerwowana Crying or Very sad

Poszłam z psem jak zwykle na naszą łąkę, spuściłam ze smyczy...puścił się biegiem, jak zwykle robił, ale za chwilę wracał, albo go wołałam i przychodził.
A teraz...poleciał i słuch po nim zaginął. Biegałam, krzyczałam, wołałam go...nigdzie go nie było! Obeszłam całe łąki i nic Sad

Wszyscy z rodziny zaczęli go szukać. W końcu idę i wołam, już zupełnie zrezygnowana (myślałam,że zaraz będę pisać na forum, że zaginął mi pies Sad

) a tu nagle pies wylatuje z krzaków. Brudne łapy, zapewne był w pobliskim kanale. Ale nie o to chodzi...cały czas był w pobliżu, a ja sobie zdzierałam gardło, wołając go.
Ja nie wiem, co źle robię. Tyle ćwiczeń, szkoleń, chodzenia z linką, smaków, pochwał, zabaw... nie mam już siły, to nic nie daje. Znowu będę się bała go spuszczać, tak jak wtedy, gdy mi zwiał daleko i przeleciał przez ulicę Sad

aniada

Dobrze,że się znalazł i nic mu się nie stało. Ale rzeczywiście problem jest i to duży, kurcze nie wiem co ci poradzić, ale myślę,że znajdzie się ktoś, kto ci wytłumaczy co zrobić. Myślę,że nie do końca pokazałaś mu kto tu rządzi i nie czuje przed tobą respektu. Jak goldi mnie nie słuchała jak ja wołałam, to jak poszłam do niej to oberwała smyczą(oczywiście nie mocno, ale tak,żeby coś poczuła) i przypomniałam jej nasze zasady i później jej zachowanie się poprawiło.

bobek

kesse

Lila masz prawo byc zrezygnowana bo widac bylo duzo pisalas jak cwiczycie... niestety tutaj smrodek szamba pewnei przewazyl... mysle ze dobrze go szkolisz jednak nie jest opanowany na 100% a tu takie szambo to najwieksza pokusa...
Nie denerwuj sie, cwicz dalej a na pewno nei przestawaj mowiac "to nic nie daje", pomysl cala Twoja praca mialaby pojsc na marne???

ps pamietajcie nie szukajcie goldena daleko, kiedy ja juz ryczalam ze n awakacjach zginal mi pies, moze ktos juz go zabral do auta itp.. obcy teren pies sie nie odnajdzie... tymczasem ona sie bawila sie z dziecmi 100 metrow od nas na polu namiotowym

Ewa&Duffel

Chwilowo się załamałam, ale pomyślałam sobie, że to chyba znak dla mnie, że jeszcze muszę pracować...No więc tak:
1. Nie będę z nim chodzić na łąkę wieczorem. To odludne miejsce, bardzo ciemne, i szczerze myślę, że jak by się to zdarzyło w dzień, to bym go szybciej znalazła...Na wieczorne spacery będzie chodzić gdzie indziej.
2. Jutro kupuję linkę ...30 m (?) musi być długa, ta którą mamy ma 10 m, i niestety zazwyczaj jest zdecydowanie za krótka, musiałabym biec przy psie, żeby na nią nadepnąć, gdy nie reaguje na przywołanie.
3. Kupuję sznur i będzie to zabawka tylko na dwór, jako nagroda będzie przeciąganie się, coś innego niż smaczki.
Macie dla mnie jeszcze jakieś rady?
PS Wiecie, jedno mnie tylko smuci i denerwuje...bo ja wkładam tyle pracy w szkolenie psa, a on się mnie nie słucha, a znajome psy (jego koledzy) nic nie były uczone, a wystarczy, że właściciel gwizdnie, a pies jest przy nim Sad

Kiedyś w wakacje na polanie spotkałam właśnie labka z chłopcem, może 9-letnim. Pies zajmował się sobą, biegał blisko, a chłopiec sobą. Duffla w życiu bym nie wypuściła na spacer z dzieckiem, na smyczy chyba by je przewrócił, a spuszczony zwiał, bo przywoływanie przez dzieci ma w głębokim poważaniu.
No ale to tylko taka dygresja.

bobek

indiana

Daraka83

JA może nie posiadam wielkiego doświadczenia i wiedzy szkoleniowej to powiem jak ja to robiłem, tyle że szkoliłem Daisy jak miała 3-4 miesiące. Jak wiecie na przeciko domu mam lasek z łąkami, zawsze tam chodzimy i spuszczam sunie, czasami mi uciekała jak coś np ciekawego zobaczyła lub wywąchała, zawsze albo uzywałem donosngo głosu wyzywając ja i wołając "wróć" to na nią działa - choć szczerze !!! ... nie zawsze Embarassed

Ale w większości sytuacji jak uciekła, natychmiast po przywoływaniu nawet czasem dłuzszym wracała i natychmiast mówiłem "źle - kara, tak nie wolno" i zaraz na smycz i do domu.
Może powiecie że za póxno i pies zrozumiał że źle i kara że wrócił - ale nie mnie się udało..
Zrozumiała po dłuższym czasie że to kara że uciekła i koniec spaceru i wolności.
Teraz jak szaleje i oddala się - powiem tylko zaraz bedzie kara i wracamy do domu - od razu jakby jej siężarówka zapalała i zaczyna do niej docierać co mówie Wink

kesse

No tak Darku dziwne , rzeczwiscie karałes ją za powrót... takze nie wiem co powiedziec...

kiedy moj maz chcial porzadnie warknąć gdy pies wrocil (ale nie po minucie od przywolania ale po 10ciu) zabronilam mu tego...
u nas pies jest chwalony za kazde przyjscie... za kazde zjawienie sie obok nas nawet gdy jej nie przywolujemy... nie mowie ze elegancko wraca, bo nie zawsze , ale jest dobrze.
Ostatnio wyrwała za kotem z naszych polnych drog w kierunku (na szczescie nie ruchliwej) ulicy, mowie do meza no to juz koniec... ale stanełam i ostrym glosem zawolałam Keeeesssieeeeeeeeeee. Patrze obrót i sprint w nasza strone...
Bardzo czesto chowamy sie na spacerach co duzo daje bo od pewnego czasu zauwazylismy ze jak sie oddala to zerka na nas, sprawdza czy jestesmy.

Co do "bicia" mysle ze Aniada nie miala nic złego na mysli, moj pies czasem dostaje klapsa w tyłek... i krzywda mu sie nie dzieje..

Ostatnio kess jeszcze ubzdura sobie cos i usilnie nas zaczepia, skacze.. staje naprzeciw niej i po prostu bardzo podniesionym głosem ochrzanie ją a ona nagle siada (dodam ze przed tym jest baardzo rozbrykana nie da sie jej opanowac), siada al ejeszcze szczeknie n amnie , wiec dalej dostaje pouczenie bardzo podniesionym glosem. Aż siedzi cicho i patrzy na mnie .. co dalej... pozniej np idzie sie polozyc a ja chwale "dobry pies" Smile

Daraka83

Widocznie mój pies zrozumiał o co mi chodzi a nie myslał o zasadzie ze to koniecznie powrót jest zły i kara. Wiedziała i się nauczyła że uciekanie pan nie chwali sobie!!!
Dla nas ważne że sunia zrozumiała co było złe - ona często jest tak cwana ze zanim uda mi się ją wyzwać za coś to ona juz uszy skuli, lub się kładzie- bo sama wie że coś zbroiła

Ewa&Duffel

Dziękuję za wszystkie wpisy, rady i pocieszenia Wink

Zmieniłam temat wątku-będę tu pisać na temat mojej pracy z psem w celu nauczenia go przywoływania. Mam nadzieję, że będę mogła liczyć na wasze komentarze.
Relacja z dnia pierwszego 16 grudnia 2008
Po szkole pojechałam do sklepu zoologicznego i kupiłam taki sznur-ósemkę, który będzie zabawką tylko na spacery. Chciałam też kupić tą dłuższą linkę, ale nigdzie nie było Mad

więc jutro pojadę tam, gdzie wiem, że na pewno jest (trochę daleko tam mam, no ale trudno).
Byłam z psem tylko na jednym spacerze, wieczornym, gdyż późno wróciłam do domu. Rano i w ciągu dnia Duffel wychodził z dziadkiem, który jednak zawsze ma go na smyczy. Na wieczorny spacer wzięłam starą linkę i mnóstwo pysznych smaków. Chodziliśmy sobie naszą uliczką, najpierw na smyczy, a potem przypięłam linkę i go spuściłam. Bardzo często go wołałam, i zazwyczaj przybiegał sam, nie musiałam posiłkować się linką. Oczywiście gdy tylko przybiegł, moja wielka radość, pochwała, smaczek i mizianko. Trochę poćwiczyliśmy komendy-waruj, zostań, stój, do nogi. Potem dałam mu trochę "wolnego" i bawił się patykami (gryzł). Później musiałam chwycić za linkę, bo już widziałam, że szykuje się do biegu. Jednak po zawołaniu ładnie przyszedł. Poszliśmy jeszcze na pola, po drodze ćwiczyliśmy równanie. Na polach zawsze jest mniej skupiony, bo jest tam więcej rozproszeń, ale i tak byłam zadowolona z jego zachowania. Więc jak na pierwszy dzień pozytywnie. Jutro zaczynamy pracę z długą linką i zabawką.

Mam nadzieję, że się za bardzo nie rozpisałam, i ktoś to jednak przeczyta Wink

bobek

Karolcia

daaga

indiana