Jak oduczyc goldena agresji??

eranet

dzięki, próbujemy, ale póki co marnie mi to idzie, jak się zacznę bawić drugą, to już Roxi kombinuje i patrzy na rękę, a nie na zabawkę... a jak chodzę na czworakach lub waruję na podłodze to mnie gryzie w pięty

będziemy próbować dalej, póki co więcej śmiechu jak pożytku...

Dorota&Frodo

Powodzenia w nauce Wink

bobek

bobek

Agnieszka Borowska

Witam,

Mam do Was wszytskich pytanie dotyczące agresji goldenów. Borys do nie dawna był bardzo grzecznym i spokojnym psem - właściwie nadal taki jest z wyjatkiem dwóch przypadków. Jakies 3 tyg. temu zaatakował moją córkę. Kiedy spał córka podeszła do niego i zaczęła go głaskac i sie w niego wtulać, a dokładnie głaskała mu brzuch swoim nosem. Borys najpierw zaczął warczec a potem nagle ugryzł ją w twarz Sad

wyglądało to paskudnie ale na szczęście juz prawie nie ma śladu. Obiecałam sobie wtedy, ze jesli sie to powtórzy to bez zastanowiena oddam go, pomimo ze serce mi będzie krawić ale wiadomo ważniejsze jest bezpieczeństwo dzieci. Był to jego jedyny taki wybryk do dzisiejszego dnia. Dzisiaj ugryzł rękę syna - w 3 miejsach Exclamation

Syn szedł mu dać karmę - w rece niósł jeszcze pusty pojemnik.... nie wiem co teraz mam zrobić???? Borys teraz znowu jest grzeczniutki, spokojny, dzieci mogą mu znowu wszystko robić... czy mozna cos zrobić żeby więcej niezaatakował dzieci? jakieś szkolenia? mieliście kiedys podobna sytuację? co wtedy zrobiliscie?

Dorota&Frodo

Tu masz opisany podobny problem
http://www.goldenretriver.fora.pl/wychowanie,5/jak-wywolac-w-goldenie-agresje,5120.html

Agnieszka Borowska

Dzieki Dorotko Smile

wszystko przeczytałam... ostatnią rzeczą jaką chcę zrobić to oddać Boryska... zrobie wszytsko żeby tak się nie stało ale poprostu nie wiem co mam robić.... wszyscy Borsyka bardzo kochamy... nigdy przez nas nie był bity... nigdy też nie chodził na żdne szkolenia (myslę, że to był z naszej strony błąd)... nie wiem tylko gdzie mam się z nim udac w poznaniu. Chcemy z nim pracowac i nauczyc go, że nie wolno mu atakowac ludzi... tylko jak to zrobić? czy znasz kogos takiego jak Pan Jacek kto jest w Poznaniu albo w jego okolicach? Teraz mam dylemat co mam zrobić z Boryskiem? Syn ma tak spuchnieta rekę, ze jutro nie pójdzie do szkoły tylko zostanie w domu, w domu z Borysem... poprostu teraz zaczynam się o syna bać... żeby Borys znowu go niezaatakował... Moge borysa "odizolowac" no ale to jest przeciez zły pomysł.... szukam natychmiastowej pomocy dla boryska i dla nas, jego rodziny...

Dorota&Frodo

Tu masz pozytywne szkolenie w Poznaniu:
http://www.szkoleniepsow.fora.pl/szkoly-dla-psow,8/wesola-lapka-juz-w-poznaniu,4380.html

a co do zostawienia psa w domu z synem: pemiatj:bezieczeństwo syna jest najważniejsze Exclamation

zamknij psa,jesli stanowi zagrozenie dla niego Wink

kesse

Agnieszko przeczytałam Twój post i myślę jedno. Pies dał znak, ważny znak! Warczał... ostrzegał, córka sie nie usunęła więc chapnął. Widocznie mu sie to nei podobało, moze chciał akurat odpocząć. A dzieci jak to dzieci. Myslą ze kiedy maja ochote to wolno tulić psa. Może robiła to za mocno. Jeśli Twoj pies powarkuje to bardzo dobrze- ostrzega Was, gorzej gdyby od razu gryzł. Miej bardziej na oku psa i dzieci, zaobserwuj jakie sytuacje są dla psa niewygodne.

Gocha2606

Agnieszko, o ile wiem rozmawiałaś już z Jackiem?
Problemy są dwa - po pierwsze, golden to nie słodki miś i przytulanka, ale żywe stworzenie, które - jak my wszyscy - nie lubi być zaskakiwane i lubi jasne zasady i reguły.
No i druga ważna rzecz - pies i dziecko. Temat rzeka, który wciąż powraca.
I ja powtarzam do znudzenia - pilnujcie swoich pociech i swoich psów,. Psy niczego nie robią bez powodu, a dzieci są nieprzewidywalne.
I jak mantrę - zanim umówisz się z naszymi dziewczynami z Poznania - wrzucę te same linki:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Musicie nauczyć się słuchać, obserwować i rozumieć Borysa.
Ale też Wy, jako rodzice - musicie nauczyć dzieci, że pies to drapieżnik, a nie zabawka.

kate122

ehh .. myślałam ze nie będę musiała tu zaglądać w tej sprawie ale cóż...
no wiec jest tak... Brutus za każdym razem kiedy widzi psa kładzie sie i czeka... merda ogonem i w ogóle jest fajny i miły ale jak pies sie zbliży i wykona ruch który Brutusowi nie przypasi to Brutus od razu zaczyna warczeć i zachowywać sie nieprzewidywalnie ;/ na WOŚPie cały czas jak sie zatrzymywaliśmy żeby dać komuś serduszko lub ktoś chciał nam wrzucić kasę do puszki to Brutus stal i szczekał a później warczał... to nie było takie burczenie jak w domu kiedy przychodzę ze szkoły ale warczenie...
coraz częściej zdarza sie ze rzuca sie na inne psy a i podczas zabawy przestał być delikatny i na mnie tez zaczyna warczeć kiedy sie bawimy...
mam zacząć sie martwic ?

eranet

ja też z problemem, bo nie wiem co robić...
Przed chwilką Roxi chodziła sobie po kuchni i węszyła po podłodze zjadając zapewne okruszki, chciałem się z nią jeszcze chwilkę pobawić, więc klęknąłem i próbowałem zobaczyć co tam ma pod pyskiem, a ta się na mnie rzuciła z ostrym warknięciem, więc odskoczyłem jak oparzony, ale w łeb zdzieliłem. Żona mi powiedziała, że dziś była już taka sytuacja na zewnątrz, kiedy próbowała ją odciągnąć od zgniłka, który sobie znalazła, a ta z pyskiem do niej. Zaczynam się bać, zwłaszcza, że dziecko w drodze. Taka sytuacja ma miejsce póki co tylko jak sobie coś uszuka, ale kto wie, co będzie dalej

kesse

Więc szybko brać sie do roboty . I błagam Cie! "w łeb zdzielenie" nic Wam nie da, a powiem wiecej , czasem moze bardziej zdenerwować psa. Poza tym bicie psa to tylko zdarzenie fizyczne Ty uderzysz , ją moze zaboli - ale fakty sie nie wiążą! Ona nie rozumie DLACZEGO! Jeśli zaczyna warczec przy atrakcyjnym jedzonku to naucz ją wymiany, daj jej cos lepszego! W drugiej rece miej jeszcze coś dobrego. Spróbuj zabrac 1szą rzecz i zamien na drugą i ćwiczcie tak. Ja od małego uczyłam moja i teraz chocby miała nie wiem jak cudowny kąsek to moge podejsc i wyjąć jej z pyska - ona wie że i tak jej oddam- bo ją tego nauczyłam Smile

Siugowa

Nie wiedziałam, czy zakładać nowy temat, jakby co to przepraszam.
Bajka... robi się okropna. Zachowuje się jak stara panna (za przeproszeniem). Sąsiad z bloku obok ochrzcił ją "damą", ja do tego dodaje jeszcze kilka epitetów. Chodzi o kontakt z innymi psami. Bajka od zawsze była związana z nami, widać było w Zaborzu jak wolała pilnować mnie czy Siugiego. Ok. Obcy teren, niemal zawsze tak jest u niej. Ale inne psy ignorowała, czego nie potrafiłam zrozumieć. A teraz jest jeszcze gorzej! U siebie, na swoim terenie. Magiczne 2 lata i pies się zmienił. Jak wcześniej kładła się przed małym psem do góry kołami, to teraz jest obojętnie- agresywna (bo jest różnie). Nie ograniczamy jej kontaktu z psami, zresztą nawet się nie da, bo wychodząc na pola zawsze się z jakimś spotkamy. Co z tego, że mam telefony do znajomych właścicieli psów, jak spotkania nie mają znaczenia dla psów (tylko dla mnie, pogadać i przejść się razem) i tracą sens wspólnego obcowania pies- pies. Bajka robi się agresywna w stosunku do psów. Wybiórczo, nie rozgryzłam metody. Woli raczej psy mniejsze, i to nie tylko łagodne jak się wczoraj przekonałam (pies warczał, odwracał się, a ta moja Glizda nagle orbitki zaczęła robić i super zabawę miała). A już jak jakiś pies zajrzy jej pod ogon - ło rany! Najpierw ostrzegawczy szczek, a potem to i zęby idą w ruch.
Jak kiedyś pięknie bawiła się z Kuflem, młodszym labkiem, to teraz go nie znosi. Przywitają się owszem, ten chce się bawić, skacze, a moja - z zębami do niego żeby dał jej spokój. Mało tego: Kufel zakumał, że nie będzie zabawy, to sobie znalazł patola. Bajka zabrała mu go i broniła jak najwspanialszej zdobyczy, rzucając się na labka. Kufel, energia niespożyta, znalazł sobie drugiego kijka, to małpa jedna, miała ochotę zabrać mu i tego!
Martwię się, o moją Zosię Samosię. Ona najlepiej się czuje jak jest sama, wącha trawki i inne takie, pobawi się z NAMI i tyle. Jak ja na zjazd pojadę z takim psem?
Robi się też niebezpiecznie: nie wiem, czy na agresję Bajki w końcu jakiś pies również nie zareaguje agresją. Może być kłopot, tym bardziej, że część psów jest bez właścicieli i bezpańskich.
Nie wiem co mam robić, jak się w takich momentach zachować, bo się zastanawiam czy sama nie daję znaku. Ale czasem takie sytuacje trafiają się dalej ode mnie. Nie staję dęba, bo zbliża się pies i może być różnie. Idę normalnie albo po łuku, smycz najczęściej schowana w kieszeni albo przewieszona przez szyję, gdy mam patyka to trzymam go blisko siebie, żeby nie drażnić tego drugiego, no i nie wiem co jeszcze.
Chciałabym mieć Bajkę cieszącą się PSIM życiem a nie z ciągłym PMS.