Jak zachować się podczas ataku na naszego psa (przez innego)

saida

jak w temacie ...
założyłam ten topic, aby uzyskać poradę co robić w tej sytuacji? reagować, pozostać biernym?
może nasze specjalistki pomogą?
inspiracją były pytania z wątku Soniaka:

bobek

Co do zachowań psów warto pamiętać, że żadne gryzienie , warczenie , szczekanie nie jest bez sensu .Zawsze poprzedzone jest szeregiem sygnałów uspakajających, więc można zawczasu reagować choćby kom, FE lub NIE .
Szkopuł tkwi w nas dlatego iż wymaga to nauki obserwacji naszych psów , nauczenia się rozróżniania sygnałów, którymi one się posługują .Cokolwiek chcecie zrobić nie może być to z krzywdą dla żadnego psa.Znajomość sygnałów pozwala na rozwiązywanie konfliktów bezkrwawo i uczy uczestnictwa nas w sytuacjach kłopotliwych. Każda sytuacja jest do rozwiązania i jest to w naszych rękach. Czasem warto psy rozdzielać wchodząc między nie , czasem uciekać , czasem powiedzieć FE , lub odwołać .
Aby zrozumieć to polecam książkę "Sygnały uspakajające" - Turid Rugaas oraz nową,"Drugi koniec smyczy" - Patricia McConnell
Pierwszą już dawno, a obecnie tą drugą jestem zauroczona W prosty sposób opisuje autorka naszą "głupotę" wywołaną niewiedzą .
Jeśli poczytacie i zaczniecie obserwować wasze psy to nie będzie trudny żaden konflikt Smile

Polecam również seminarium z Turid Rugaas w styczniu
Organizuje je [link widoczny dla zalogowanych]
Każdy właściciel psa jest zobowiązany do zdobywania wiedzy. My ludzie bardzo różnimy się zachowaniem i myśleniem od psów Dzięki temu niechcący jesteśmy sprawcami psich konfliktów .One postępują najmądrzej jak potrafią by konfliktów unikać. To my sprawiamy kłopot .
Warto o tym wiedzieć i rozumieć .
Życie z psami to przecudowna możliwość poznawania ich zwyczajów i rozpoznawania poprzez obserwację zachowań cyklicznie powtarzających się Ale największą frajdę sprawia nam rozwiązywanie konfliktów dzięki umiejętnościom które przekazują psy
Bardzo was zachęcam do takiej pracy Smile

indiana

Ja mogę się podzielić refleksją na bazie naszego wspólnego życia z Indianą.

Uważam, że najlepiej unikać sytuacji stwarzających potencjalne zagrożenie. Podczas spaceru uważnie obserwować otoczenie (i własnego psa), starać się przewidzieć ewentualne niebezpieczeństwo i reagować zawczasu.

Typowe przykłady z życia codziennego:
- gdy jest kilka psów, rzucanie im zabawki jest złym pomysłem, gdyż mogą się o nią pokłócić (dotyczy to też patyków)
- gdy bawi się pies i suka a my podchodzimy do tej grupki ze swym samcem, lepiej to robić ostrożnie, bo możemy sprowokować walkę o koleżankę.

U na na osiedlu jest kilka psów o złej sławie, agresywnych i wobec psów i wobec suk. To jest dziwne, ale właściciele tych agresorów zawsze jakby (podświadomie?) dążą do konfliktu. Pewnie uważają, że "honor im nie pozwala" obejść innego człowieka z psem po łuku, albo zawrócić na chodniku, gdzie nie ma możliwości bezpiecznej mijanki.
No cóż, na ludzką głupotę nie ma rady... Embarassed

Gdy spotykamy na naszych indiankowych spacerach takiego delikwenta, już z daleka schodzimy im z drogi.
Całe szczęście, że ci ludzie czują jednak jakąś odpowiedzialność i prowadzają swoje psy na smyczy.

Kilka razy (na nocnych spacerach) miałam sytuację, że agresywny pies, biegający luzem, usiłował napaść na Indianę.
2-krotnie postąpiłam tak, że kazałam Indianie usiąść, stanęłam przed nim, zasłaniając przed tamtym psem, tupnęłam nogą i ostrym tonem kazałam się intruzowi wynosić. Zadziałało.
Raz nazwałam właściciela takiego łobuza (amstafopodobnego mieszańca) nieodpowiedzialnym. W odpowiedzi usłyszałam taką "wiązankę", że "uszy więdły". Ale podziałało, chamski właściciel (chyba pijany) przywołał swojego psa, zanim ten rzucił się na mojego. Pies niechętnie, ale posłuchał swojego pana. Skończyło się tylko na bulgotaniu tej uroczej pary.
A ja byłam tak zdenerwowana (bardziej wrogością właściciela niż bulgotaniem psa), że aby się uspokoić... zaczęłam śpiewać.
Mnie pomogło, uspokoiłam się dość szybko. A agresywny człowiek, z psem na własne podobieństwo, odszedł złorzecząc.

W takich sytuacjach najważniesze jest zachowanie spokoju. Dzięki temu jesteśmy w stanie myśleć logicznie.

Tu są teksty na temat zachowania podczas psiej kłótni, autorstwa A.Kłosińskiego i Z.Mrzewińskiej:
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

P.S.
A na styczniowe semi z Turid zapisałam się już dawno. Wink

BasiaK.

W podanym artykule znalazłam takie zdanie: "trzeba je rozdzielić – zabierając w sposób zdecydowany swojego psa (lepiej za tylne nogi, by uniknąć pogryzienia) i odwracając się od napastnika"
Czy przypadkiem nie należało by złapać psiaka, który jest bardziej agresywny? Tego, który zaczął walkę? Wiadomo, gdy na miejscu są obaj właściciele psiaków, to każdy łapie swojego, ale jeśli jest tylko jedna osoba? Jestem przekonana, że gdy złapię tego drugiego psiaka, Api nie będzie się dalej rzucał i sprawa będzie zakończona. Gdy złapię Apisa, nie mam takiej pewności.

bobek

indiana

kesse

Czytam tu o stanowczosci o tym ze moge stanac przed swoim psem i odgonic tamtego.... ja ogolnie obych psow si eboje i jakby lecial wprost na mnie taki agresor to chyba bym zwiała czy nei wiem co.... a n apewno nie dałabym rady stanac przed moim psem a przed tamtym oko w oko...

Ewa&Duffel

bobek

aga3355

Kiedy jechalismy z wystawy w Nowej Rudzie, wstąpilismy do Nysy, gdzie mieszka brat mojego potwora. Poszłyśmy z jego właścicielką na pola i psy sobie biegały, kiedy w pewnym momencie wybiega mieszaniec husky. Karolina od razu mi mówi, że pies jest agresywny i nie słucha swojego właściciela. Emi w tym czasie była bardzo blisko niego, ale leciała w jego stronę trochę jakby pod kątem. Zawołałm ją i Młoda zaczęła lecieć do mnie. W tym czasie agresor zaczął się coraz bardziej do nas zbliżać a kiedy stanęłam przed Emi, delikwent przestał biec i na nas patrzył. Wyglądał mniej więcej tak: uszy ściągnięte, wzrok wbity w moją zarazę, najeżony a ogon jak antenka. Właściciel woła z daleka: On nic nie zrobi!
taaa....
Na szczęście potem tylko nas ominął...

.:OLIWKA:.

U nas na osiedlu też chodzą agresywne psy ale właściciele je puszczają luzem i to bez kagańca Shocked

Opisze wam pierwszy raz kiedy suka rzuciła się na mojego psa, ja po prostu zdębiałam i nie wiedziałam co robić Crying or Very sad

Szłyśmy sobie na spacerku z innymi psiakami z osiedla w sumie około 5 i się świetnie bawiły. (Asha była wtedy mała ale do dziś jest bardzo uległa i przed każdym się kładzie brzuchem do góry Very Happy

)
Nagle zza krzaków wyleciała skundlona wilczyca i od razu z mordą na Ashe Shocked

Ja przerażona stoję jak wryta i usiłuje zachować spokój, ale jak skoro Asha piszczy a tamta ja gryzie Evil or Very Mad

Próbuje podejść do Ashy ale ona ucieka bo goni ją tamta. Asha leżała brzuchem do góry co świadczyło o pełnej uległości, nawet nie próbowała się odgryźć, ale ta suka ją dalej gryzła. Potem przyleciał właściciel i jakoś ją odciągnął. Asha była tak przerażona że schowała się w krzakach i nie chciała wyjść. Obejrzałam ją i stwierdziłam że nic się nie stało. Wróciłyśmy do domu i okazało się że ma pogryzione bardzo bliskie okolice oka i je przymruża.
Po wizycie u weta okazało się że mało brakowało do jego utraty Evil or Very Mad

Ja po prostu nie rozumiem takich ludzi, zachowanie psa wskazywało że coś jest z nim nie tak. Bo gdy pies okazuje w stosunku do drugiego uległość tamten musi go zostawić w spokoju Exclamation

Następnym razem będe kopać Very Happy

i napewno nie będe się bała stanąć w jej obronie, powiem szczerze że wolałabym żeby mnie pogryzł pies a nie ją...

saida

W naszym przypadku Homer wykazywał książkowe sygnały uspokajające: najpierw merdanie ogona, następnie stanął bokiem, znieruchomiał, odwrócił głowę, jak chciał odejść nastąpił atak, potem drugi i trzeci.
Mimo wysyłanych sygnałów przez mojego psa agresor zaatakował.

Ewa&Duffel

Ale problem w tym, że jest wiele psów, które za nic mają sygnały uspokajające wysyłane przez nas czy naszego psa i od razu atakują, więc ja się przed obcego psa pchać nie będę, bo się po prostu boję, zwłaszcza, że wiem, do czego są zdolne niektóre agresory w mojej okolicy.

indiana

saida