sam w domu

Justa04

Jak nauczyć psa zastawać samemu w domu Goldy ma prawie 6 m-cy i zawsze szczeka dopóki nie przyjdziemy:(
Może ktoś może ma podobne doświadczenia i może pomóc Rolling Eyes

Trampeczka

Poczytaj ten temat Wink

http://www.goldenretriver.fora.pl/szkolenie,33/sam-w-domu,1098.html

przepial1

Nasza Fionka ma juz trzy miesiące troszkę podgryza ale zrobiła się już troszkę grzeczniejsza ale ostatnio mam dla niej mało czasu,gdyż wychodzę rano do pracy a od razu po pracy chodzę na kurs który trwa dwa miesiące codziennie i tak Fionka nie widzi mnie od 6 do 20 ma zapewniona opieke innych domowników jak moja ciocia i kuzynki które mieszkają obok,dają jej jedzonko bawią się puszczają na podwórko żeby się wybiegała a ja jak przychodzę to idziemy na dłuższy spacer ale czy pies o mnie nie zapomni po takim czasie że to ja jestem "dowódcą stada" i że chociaż cały dzionek spędza z nimi to będzie wiedział kogo sie trzymać,jak skutecznie przetrwać ten czas żeby nie zaszkodzić małej.Dodam że weekendy mamy całe dla siebie Smile

)

kesse

Rzeczywiście skoro nie jesteście ze sobą od 6 do 20 to trochę ciężko bo tu nei chodzi o zapomnienie, z psem po prostu budujemy więź. I pies slucha się, przywiązuje się do tego kto przewodzi w stadzie, kto pracuje z psem. Jedyne co mozesz zrobić na czas kursu to przed wyjsciem poświęcic jej trochę czasu no i po przyjsciu, a jak juz skonczysz kursik to wtedy pracujesz z psiną ile się da Wink

Edyta_Neo

kesse

Cookie Monster

kesse

Ja uważam ze każdy psiak jest inny i trzeba go zwyczajnie wyczuć, jeśli chodzi o nagradzanie. Niemal 99% psow na szkoleniu ładnie wykonywało komendy "na smaczki", natomiast nasz piesek miał je daleko w tyłeczku choćby nie wiem jak cudnego kurczaka wziąć ze sobą.

Kiedy mój pies wykona polecenie, zwyczajnie go chwalę miłym głosem, to jest dla niej wystarczająca nagroda. Czasem dorzucę chwilę zabawy Wink

Ważne jest chyba wyczuć SWOJEGO psa , obserwować i próbować zauważyc co dla niego najlepsze. Psy to nie jest grono przedstawicieli tegoż gatunku , które ksiązkowo zachowują się tak samo i są takie same.

Antenka

Zgadzam się z Kesse. Pies jest bardziej przywiązany i posłuszny temu domownikowi, który się nim aktywnie zajmuje, uczy go, szkoli. Tak jest u nas - oboje spędzamy z Amigą tyle samo czasu, ale Norbi stosuje wspomnianą "teorię ciasteczkową", częsciej się z nią bawi i raczej niczego jej nie odmawia. Ja za to z Amigą częściej wychodzę na spacery, podczas których ją zwykle trenuję, a zanim dostanie posiłek, nawet frolica też musi się dla mnie bardziej nagimnastykować. Efekt jest taki, że moje zawołanie jest dla Amigi święte, jedno moje spojrzenie i pies wie co ma robić, w dodatku Amiga zawsze śpi koło łóżka z tej strony gdzie śpię ja. Ostatnio jak w śrdoku nocy zmieniłam miejsce - Amiga wstała i przeniosła się na drugą stronę tam gdzie ja...I nie wiem czy to kwestia wyboru przewodnika, czy szczególnego porozumienia i więzi, które osiąga się z psem podczas szkolenia.

Aga&Logan

Jak pamiętacie-był czas kiedy to moje psie stworzenie samo w domu pozostac nie chciało.
Dziś to jedynie wspomnieniei chcialam sie pochwalić jak doszlo do takiego stanu rzeczy.
Na początku wakacji dalam sobie taki cel nauczę psa aby zostawał-nie było łatwo-wręcz beznadziejnie.Przychodziła treserka( szczerze? sama lepiej wyszkoliłam psa w miesiąc przy pomocy ksiązek Mrzewińskiej za 6zł ,niż pani w trzy miesiące za 300zł)Nie powiem- duzo nam pomogła ale jak dla mnie tylko teoretycznie.
Logan chodił za mną krok w krok-na balkon,do zsypu-nie pomagało ani wychodzenie na chwilke,ani nagrody ani naprawde nic.
U kresu sił pod koniec wakacji -pewnego dnia poszam na balkon poukładac mysli-i tym razem psu kazalam zostać w domu-o dziwo został.
Zastanawialam sie tam ak j sobie dalej poradzę-mm male dziecko-duzo spraw a miescie,starsze w szkole,po młodszo trzeba chodzic do szkoły-i co ja zrobie psem/?On nie zostanie aja zabrac go nie mogę.
Przyznam się szczerze,że rozważałam oddanie Logana.
On się męczył a ja nie moglam nic zrobić .Trudno,skrzywdziłam psa którego kocham ,a nie mogę go zabierac e sobą.
Co sobie te mysl wspomniałam to oczy pełne łez-bylam bezradna i zrozpaczona.Ćwiczylam,chodziłam z domu-próbowalam-ale co to za nuka z małym dzieckiem-ja wychodze ala na korytarzu robi rumor-pies skuczy-tu wychodze tu wchodze-dziecko zdezorienowane co ta matka robi-pies szaleje bardziej.
Az nadszedł sądny dzień.Zadzwonili ze szkoły że mam natychmiast
odebrac syna bo ma goraczke.Psa nie wezmę,sąsadów nie ma,córka wraca za 3godziny a maż za 5godzin-co robic?Nerwy wprowadzily mnie do tego stopnia,ze mialam odruch wymiotny.Ubralam dziecko,siebie-kucnęłam przy psie-juz warował przy drzwiach.
Pamietam te słowa jak do niego mówiłam
-Loganku-pani musi wyjśc po Remka,zostań-proszę.Bądz spokojny bo będę musiała cie oddać.Loganku kochany zostań w domu.Wyszłam -pokazalam mu dlonia znak na zostań.Jeden wielki skowyt.Wracam.
Logan! krzyczę spokój-znajde Ci inny dom-ale teraz pozwól mi wyjśc -wyszłam.
Od tamtego dnia nie wiem co sie stalo (tfu tfu żeby nie zapeszyć) wychodzę z komeda zostan-pies spi nie piszczy,nie szczeka,nie wyje-nie waruje pod drzwiami jak sie ubiermy .amen i niech tak zostanie. Tak naprawde to nie wiem co pomoglo-że nagle pies został.

kesse

Może pomogło zwyczajne , wypowiedziane porządnym tonem "zostań", a nie "psi psi psi psi loganusiu zostac trele morele", to mi sie tak kojarzy że Ty wychodząc z domu tłumaczysz psu, roztkliwiasz sie, niemal chyba go tulisz i przepraszasz za to ze wychodzisz.

My raczej nigdy nie mielismy problemu aby pies mi hałasował jak wyjde, zawsze ubierałam sie nie zwracając uwagi na psa. Otwierajac drzwi mowiłam "zostań" i wychodziłam. Nie powiem, moze na samiuśkim początku pisknęła parę razy, ale to było prawie jak nic.

Do tej pory wie że kiedy sie ubieram, gadam cos do niej i zachęcam - to znaczy: idziemy razem. A kiedy ubieram się nie zwracając na nią uwagi, ona to wie , że ona nie idzie.
Nasz codzienny rytuał kiedy wychodzę do pracy i jestem juz praktycznie ubrana do wyjścia, zawsze daję jej jakiegoś gryzaka, najczęściej suszone ucho. Tak sie nauczyła że kiedy niemal wychodze do pracy sama leci w stronę kuchni pod szafkę. a kiedy braknie gryzaka to ratuje sie jakim chlebkiem czy czymś, ale zawsze gdy wychodzę rano pies coś dostaje.

Antenka

Jerzy Włodarczyk

Ja babom czasami dam smaczka kiedy wychodzę a czasami nie i żadna nie leci do kuchni i nie czeka na moje wyjście. Mnie by zresztą było głupio gdyby tak się zachowywały Mad

.
Mam zresztą mały problem z 3letnią córką sąsiadów. Wydaje mi się, że mnie lubi bo nieraz kiedy idę z dziewczynkami a ona wisi na bramie to wrzeszczy - panie jurek. Kiedy przyjdzisz Laughing

Ale czasami podczas rozmowy mówi - to idź do swoich piesków a ja cię odprowadzę do bramy. I leci ubrać się i odprowadza mnie czasami kawałek dalej.
I teraz - lubi mnie i lubi odprowadzać czy nie lubi i nie może się doczekać kiedy pójdę Question

Wszystkie nasze psy były uczone od małego zostawania na trochę potem trochę dłużej a potem poszłoooo Smile

Ale również od małego były uczone, że nie poświęcamy im całego czasu i to my a nie one decydowaliśmy kiedy się bawimy czy dopieszczamy Smile

Ale niewykluczone, że mieliśmy szczęście i trafiliśmy na psy ekologiczne Very Happy

czyli przyjazne otoczeniu Laughing

No i jeszcze jedno. Rozgadaliśmy się a dyskusję wywołał nieobecny

I chyba rozgadaliśmy sie nie na temat bo

Aga&Logan

U nas smaki nie pomogły-nawet jak wczoraj celowo a stole zostwiłam chrupki-za ktorymi pies przepada,to nie ruszył-dopiero jak weszlam przywitałam -pies je sobie ukradł ze stołu.Zostawianie innych gryzaków tez go nie interesuje.Nie naucze go ze wychodze a to jest przyjemne i z tym kojarzone-on poprostu przyjal do wiadomsci,że ma zostac i koniec i stosuje sie do tego jak do innych komend.Ponadto wydaje mi się i zaobserwowalam że on popostu chyba rozumie o co mi chodzi -nie w sensie doslownym ale kiedy cos mu tlumaczę to on juz wie-jakby rozumiał sens zamiaru.wczesniej mimo treningu-ponad 60dni-nie było mowy aby zostal sam na minutę.

Czy pies zapomni o swoim przywódcy?Nie wiem.
ja mojego czesze,chodze do weta,i uczę niektrórych komend-pies mnie slucha ,jest za mną.
Corka daje mu jesc,wychodzi z nim,bawi sie,chodzi z nim na tresurę a pies ma ja w nosie-mąż nie robi z nim nic-ciagle go nie ma-czasem z łaski pogłaszcze i narzeka,że tylko wydatki na psa-a Logan za nim jest tak jak nie wiem co.Więc ja juz nie wiem na jakiej podstwie i zasadzie wybiera sobie tego najwazniejszego 'PANA"-chyba nie chodzi mu o przywiazanie "za coś"

Jerzy Włodarczyk