Paraliz łapki :-(

Dorota&Frodo · Wysłany: Pon 13:17, 23 Mar 2009 Temat postu:

wiem,ze muszę mu dać czas na zregenerowanie siły i powrót do zdrowia,ale....nie mogę patrzeć spokojnie na to w jakim jest stanie. A wcale nie chodzi o łapkę. z niedowładem czy oko,lecz o charakter mojego psa,który zmienił się kompletnie. Dawniej Frodo był energiczny,nie mógł chwili usiedzieć na miejscu,chciał się bawić.... a teraz jest smutny i ma ochotę głównie na spanie. Ten jego smutny nastrój martwi mnie najbardziej,bo nie mam jak mu pomóc. Najchętniej natychmiast jechałabym na rehabilitację,ale podobno mam czekać,aż pies się wzmocni. Trudno mi bezczynnie patrzeć na mojego smutnego pieska Crying or Very sad

JolaM · Wysłany: Pon 15:30, 23 Mar 2009 Temat postu:

Dorotko,
Może warto zrobić Frodo badanie krwi (szerokie spektrum) i moczu. Patrzyłam, choroba Frodo zaczęła się 05 marca czyli prawie 20 dni - to dużo czasu. Ja bym zrobiła badania kontrolne. Exclamation

Trzymamy za Was kciuki , furę głasków dla psiaka Smile

Dorota&Frodo · Wysłany: Wto 22:58, 24 Mar 2009 Temat postu:

Łapka Froda będzie musiała poczekać z rehabilitacją. Moją Mamę wczoraj potrącił samochód. Ma złamaną kość w kolanie,czeka ją operacja. Jak można się domyślić teraz ona będzie najważniejsza-jej leczenie i rehabilitacja. A ja jestem kompletnie załamana. Za dużo rzeczy na mnie spadło.

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Wto 23:34, 24 Mar 2009 Temat postu:

Dorotko. Współczuję Tobie i Mamie. Ale masz młodą mamę to szybko kości się zrosną.
Przekaż proszę pozdrowienia ode mnie.
Dorotko. Będzie dobrze Smile

Dorota&Frodo · Wysłany: Wto 23:52, 24 Mar 2009 Temat postu:

Jurku. Problem w tym,ze w wieku 68 lat kości trudno się zrastają, chrząstka się nie regeneruje i może się przyplatać całe mnóstwo powikłan Crying or Very sad

Asti · Wysłany: Śro 0:36, 25 Mar 2009 Temat postu:

Dorotko - uszy do góry. Będzie dobrze.
Moja mama ma koleżankę. Ta koleżanka ma mamę w wieku 91 lat. Jakieś dwa lata temu przeszła złamanie kości udowej, uszkodzenie główki kości udowej. I co? dziś śmiga jak 16latka. Smile

Dosłownie w domu jej nie mozna zatrzymać bo w przeciwnym razie zwiewa przez okno Smile

Tak więc Kochana, jeśli Twoja Mamusia jest choć w połowie tak dzielna jak Ty - to w najbliższym czasie wypadek pozostanie tylko przykrym wspomnieniem.

I przy okazji ponawiam propozycję - gdybym tylko mogła w jakikolwiek sposób Ci pomóc to pamietaj - mieszkam blisko Smile

BasiaK. · Wysłany: Śro 0:53, 25 Mar 2009 Temat postu:

Ech, ależ Ci się Dorotko to wszystko durnie układa:( Przykro mi i trzymam łapy podwójnie, a nawet potrójnie - za mamę, za Frodka i za Ciebie, żeby nie brakło Ci do tego wszystkiego sił. Smile

Dorota&Frodo · Wysłany: Śro 1:21, 25 Mar 2009 Temat postu:

Już mi zabrakło sił Crying or Very sad

kompletnie się dziś rozkleiłam. W takich sytuacjach zawsze najbardziej mnie dobija bezsilność Crying or Very sad

Oczywiście nie mogę być permanentnie rozklejona- tzreba się skleić i przestać beczeć,a zacząć działać. Może jutro mi się to uda Wink

Jerzy Włodarczyk · Wysłany: Śro 1:44, 25 Mar 2009 Temat postu:

Dorota

. Nie wszystko zależy od Ciebie więc przestań. Proszę

Nie Ty potrąciłaś Mamę (mam nadzieję

), nie Ty ją będziesz składała, masz mały wpływ na to jak się to będzie zrastało i jeszcze na parę innych rzeczy i spraw nie masz wpływu Surprised

Więc odpuść sobie bo zamartwianie się nie daje pomysłu na życie i rozwiązanie problemów a wiąże i kończyny i rozum.
Prześpij się i pomyśl, że jak wpadłaś w dołek to się z niego wydrapiesz.
Spokojnej nocy Smile

.

PS.
Możesz sobie wypić kieliszek wina za pomyślność Twoją

Gocha2606 · Wysłany: Sob 18:28, 28 Mar 2009 Temat postu:

No, udało mi się w końcu przeczytać cały wątek.

Dorota - czasami tak jest, że los zsyła na nas za dużo nieszczęścia na raz> Możemy sobie pokląć, potupać nogami, powrzeszczeć, stłuc parę talerzy i obtłuc mordę facetowi, który się nam akurat narazi i oczywiście to, co ja zwykle robię - popłakać na taką niesprawiedliwość ( potem oczywiście mam katar przeokrutny, więc znowu się wściekam, że jestem durna i płakać nigdy więcej nie będę... ).

Ale takie jest życie, raz jest dobrze, a raz źle.
A kiedy po tym okresie złego wraca dobre - cieszmy się z tego, jakby to było coś najpiękniejszego na świecie.
Ciesz się więc z tego, że Frodo żyje i nawet z najmniejszej poprawy jego zdrowia.
Ciesz się z tego, że Twoja mama przeżyła ten wypadek i ma tylko takie obrażenia, bo przecież mogło być o wiele, wiele gorzej.
Ciesz się, że jesteś młoda, zdrowa i piękna - bo przecież hmmm... mogło być o wiele gorzej Wink

I nie wstydź się tu płakać i kląć - to daje ulgę.

Trzymam za Was wszystkich kciuki, pomału wszystko będzie dobrze.

ania76 · Wysłany: Sob 18:55, 28 Mar 2009 Temat postu:

My też trzymamy kciuki i poraz kolejny życzymy dużo sił!
Może ten beznadziejny dla Ciebie czas to jest właśnie ten dołek od którego teraz to już będziesz się tylko odbijać i będzie coraz lepiej.. Tego życzę!!!

Olinka · Wysłany: Nie 11:13, 29 Mar 2009 Temat postu:

Gocha świetnie to napisała.
Nieszczęścia chodzą parami ale przez takie chwile później docenia się te dobre dni.
Jestem serduszkiem z Tobą!!
Uściski

pikolinka · Gość

Dorotko, rzadko tutaj jestem na forum , bardzo Ci współczuje Ci z powodu froda i Twojej mamy. Czytajac cala historie od poczatku byly lzy i usmiech na przemian :wink: :D. zobaczysz wszytsko sie ulozy i wszystko wróci do normy...

Dorota&Frodo · Wysłany: Nie 22:59, 29 Mar 2009 Temat postu:

W zupełnie niezamierzony sposób ten wątek nabrał bardzo osobistego charakteru Wink

Dziękuję Wam za słowa wsparcia. Piszę tu,bo nie bardzo mam komu sie wyżalić- w pracy muszę teraz robić "za dwoje",podobnie w domu, w szpitalu muszę być spokojna,bo to ja mam pocieszać,a nie odwrotnie. A mój facet ma już zdecydowanie dość płakania mu w mankiet Sad

Mama jets po operacji,ma 5 śrub w nodze,mam nadzieję,że jeszcze kiedyś będzie mogła chodzić bez bólu.
Oczywiście, zdaje sobie sprawę,ze mogło być dużo gorzej. Lecz myślę,też że to wszystko mogło się nie wydarzyć . Choć na pewno doceniam i będę doceniać to co jest o wiele bardziej niż przedtem Wink

Staram się tez nie popadać w myślenie typu "co się jeszcze strasznego może zdarzyć" Wink

Frodo jest zupełnie innym psem,niż przed chorobą,dużo śpi, bardzo rzadko ma ochotę na zabawę. Pewnie musi upłynać trochę czasu niem dojdzie do siebie po chorobie. Na razie czekamy na wyższą temperaturę,żeby zacząć pływanie w jeziorze Wink

to powinno mu barzo pomóc na porażoną łapę. Jeśli mimo to nie będzie poprawy zaczynamy rehabilitacje.

Pomador · Wysłany: Nie 23:10, 29 Mar 2009 Temat postu:

Jakie przykre rzeczy trafiaja sie takiemu pieknemu kochanemu Goldkowi jak Forod.